Übersetzungen für „duchovní“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . duchowny [duxovnɨ] ADJ

stan duchowny

Geistlichkeit f

stan duchowny

Klerus m

ojciec duchowny

Beichtvater m

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

II . duchowny <Gen ‑nego, Pl ‑ni> [duxovnɨ] SUBST m adj. Dekl.

duchowny

Geistliche(r) mf

duchota <Gen ‑ty, kein Pl > [duxota] SUBST f

duchota

Schwüle f

duchowo [duxovo] ADV

1. duchowo (intelektualnie):

duchowo

geistig

2. duchowo (wewnętrznie):

duchowo

seelisch

wspierać kogoś duchowo

jdm seelischen Beistand leisten

duchowy [duxovɨ] ADJ

duchowy życie

geistig

duchowy dar

Geistes-

duchowy kultura

immateriell

duchowy spokój

Gemüts-

duchowy spokój

Seelen-

duchowy pociecha

seelisch

Wendungen:

duchowy ojciec

geistiger Vater m

duchowy pokarm scherzh

geistige Nahrung f

duchowy przywódca

geistiger Anführer m

uduchowienie <Gen ‑ia, kein Pl > [uduxovjeɲe] SUBST nt geh

uduchowienie

Vergeistigung f

duchowość <Gen ‑ści, kein Pl > [duxovoɕtɕ] SUBST f

duchowość

Geistigkeit f

duchowość chrześcijańska

christliche Geistigkeit

I . uduchawiać <‑ia; Imperf ‑aj> [uduxavjatɕ], uduchowić [uduxovitɕ] perf VERB trans geh

uduchawiać

vergeistigen

uduchawiać

durchgeistigen

uduchawiać

ein Hochgefühl vermitteln

muzyka potrafi człowieka uduchowić

Musik f kann den Menschen vergeistigen

II . uduchawiać <‑ia; Imperf ‑aj> [uduxavjatɕ], uduchowić [uduxovitɕ] perf VERB refl geh

uduchawiać

vergeistigt werden

uduchawiać się na rekolekcjach

in Exerzitien vergeistigt [o. beseelt] werden