Übersetzungen für „panować“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

panować <‑nuje> [panovatɕ] VERB intr

1. panować:

panować (władać) (król, dynastia)

regieren

panować (władać) (król, dynastia)

herrschen

2. panować (rządzić):

panować nad kimś/czymś

über jdn/etw herrschen

panować nad kimś/czymś

jdn/etw beherrschen

3. panować (dawać sobie radę):

panować nad sytuacją

Herr m der Lage sein

panować nad namiętnościami

seine Leidenschaften beherrschen

panować nad sobą

sich Akk beherrschen

4. panować:

panować (trwać) (cisza, spokój, chłód)

herrschen

5. panować:

panować (szerzyć się) (terror)

herrschen

panować (zwyczaje, poglądy)

herrschen

Beispielsätze für panować

panować nad sytuacją

Herr m der Lage sein

panować nad namiętnościami

seine Leidenschaften beherrschen

panować nad sobą

sich Akk beherrschen

panować nad kimś/czymś

über jdn/etw herrschen

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

Panował ciepły klimat a rzeki wylewały zostawiając żyżny muł umożliwiający zróżnicowanie się roślinności.

pl.wikipedia.org

Panowała anarchia, cały kraj był we wrzeniu, wybuchały bunty, a bandyci panoszyli się właściwie wszędzie.

pl.wikipedia.org

Można stosować tylko jedną albo wszystkie naraz – panuje tu pełna dowolność.

pl.wikipedia.org

Udało im się jednak uzyskać królewskie przebaczenie i mogli dalej panować na Żywiecczyźnie.

pl.wikipedia.org

W kredzie wczesnej panował tam dość suchy klimat podzwrotnikowy.

pl.wikipedia.org

Suizei panował w latach 581 p.n.e.-549 p.n.e.

pl.wikipedia.org

W „świecie nadksiężycowym”, w którym poruszają się gwiazdy i planety, panują inne prawa.

pl.wikipedia.org

Oznaczenie „superziemia” nie oznacza, że z pewnością na powierzchni planety panują warunki zbliżone do ziemskich.

pl.wikipedia.org

Poetyką nazywane są zasady, jakie panują w systemie literackim w określonym czasie.

pl.wikipedia.org

Od 395 panował nad wschodnią częścią imperium rzymskiego, gdy jego brat rządził częścią zachodnią.

pl.wikipedia.org