Übersetzungen für „verstedelijking“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ver·ste·de·lij·ken <verstedelijkte, i. verstedelijkt> [vərstedələkə(n)] VERB intr

verstedelijken

verstädtern

verstedelijken

urbanisieren form

ver·ge·lij·king <vergelijking|en> [vɛrɣəlɛikɪŋ] SUBST f

1. vergelijking (het vergelijken):

vergelijking

Vergleich m

de vergelijking doorstaan

einem Vergleich standhalten

in vergelijking met

im Vergleich zu

de trappen van vergelijking taalk.

die Steigerungsstufen

2. vergelijking (opsomming van de overeenkomsten en verschillen):

vergelijking

Vergleich m

een vergelijking maken/trekken

einen Vergleich machen/anstellen

3. vergelijking:

vergelijking wisk., scheik.

Gleichung f

vergelijking van de eerste/tweede graad

Gleichung ersten/zweiten Grades

ver·we·zen·lij·king <verwezenlijking|en> [vərwezə(n)ləkɪŋ] SUBST f

verwezenlijking

Verwirklichung f

ver·ste·ke·ling <verstekeling|en> [vərstekəlɪŋ] SUBST m

verstekeling

blinde(r) Passagier m

ver·ster·king <versterking|en> [vərstɛrkɪŋ] SUBST f

1. versterking (het versterken):

versterking

Stärkung f

versterking

Verstärkung f

2. versterking (middel dat versterkt):

versterking

Stärkungsmittel nt

3. versterking (aanvulling):

versterking

Verstärkung f

het leger kreeg versterking

das Heer bekam Verstärkung

4. versterking (fortificatie):

versterking

Befestigung f

ver·stik·king <verstikking|en> [vərstɪkɪŋ] SUBST f

verstikking

Erstickung f

ver·strek·king <verstrekking|en> [vərstrɛkɪŋ] SUBST f

verstrekking

Erteilung f

verstrekking

Verschaffung f

verstrekking (eten, medicamenten)

Verabreichung f

de verstrekking in natura

die Naturalleistung

ver·stan·de·lijk <verstandelijke, verstandelijker, verstandelijkst> [vərstɑndələk] ADJ

verstandelijk

verstandesmäßig

verstandelijk

geistig

verstandelijk

intellektuell form

iets verstandelijk beredeneren

etw Akk etw rational begründen

de verstandelijke vermogens

die geistigen Fähigkeiten

ver·ste·ke·lin·ge SUBST f

verstekelinge weibliche Form von verstekeling

Siehe auch: verstekeling

ver·ste·ke·ling <verstekeling|en> [vərstekəlɪŋ] SUBST m

verstekeling

blinde(r) Passagier m

ver·sto·te·ling <verstoteling|en> [vərstotəlɪŋ] SUBST m

verstoteling

Ausgestoßene(r) m

verstoteling

Verstoßene(r) m