Polnisch » Deutsch

Übersetzungen für „zniżek“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

znaczek: Nomen
mniszek: Nomen
śnieżek: Nomen
zniżać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
zniżka: Nomen
zniżyć
znicz: Nomen
znieść
znikać: Intransitives Verb
znikąd: Adverb
guzek: Nomen
wózek: Nomen
byczek: Nomen
bączek: Nomen
koczek: Nomen
loczek: Nomen
łuczek: Nomen
maczek: Nomen
meszek: Nomen

Meintest du vielleicht: mniszek , znaczek , śnieżek , meszek , maczek , łuczek , loczek , koczek , bączek , byczek , wózek , guzek , znikąd , znikać , znieść , znicz , zniżyć , zniżka und zniżać

znaczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [znatʃek] SUBST m

Zeichen nt

mniszek <Gen ‑szka, Pl ‑szki> [mɲiʃek] SUBST m BOT

mniszek

Löwenzahn m

śnieżek <Gen ‑żku, kein Pl > [ɕɲeʒek] SUBST m ugs

śnieżek Dim od śnieg

prószy śnieżek

es schneit

Siehe auch: śnieg

śnieg <Gen ‑u, Pl ‑i> [ɕɲek] SUBST m

śnieg

Schnee m

pada/prószy/sypie śnieg

es schneit

śnieg z deszczem

Schneeregen m

śnieg skrzypi pod nogami

der Schnee knirscht unter den Füßen

miękki/puszysty/zbity/twardy śnieg

weicher/flockiger/fester/harter Schnee

Wendungen:

ktoś/coś obchodzi kogoś tyle, co zeszłoroczny śnieg

jd/etw interessiert jdn nicht die Bohne ugs

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB refl

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać meist impf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich Akk an etw Akk anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

zniżka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [zɲiʃka] SUBST f

zniżka

[Preis]nachlass m

zniżka

Rabatt m

ze zniżką

mit Ermäßigung

ze zniżką

ermäßigt

50% zniżki

50% Rabatt [o. Preisnachlass]

otrzymać zniżkę

eine Ermäßigung erhalten

korzystać ze zniżki

eine Ermäßigung genießen

udzielić [komuś] zniżki

[jdm] eine Ermäßigung gewähren

być uprawnionym do zniżki

Anspruch auf Ermäßigung haben

przysługuje mi zniżka

ich habe einen Anspruch auf Ermäßigung

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

Siehe auch: zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB refl

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać meist impf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich Akk an etw Akk anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

znicz <Gen ‑a, Pl ‑e> [zɲitʃ] SUBST m

znicz

Grablicht nt

znicz olimpijski

olympisches Feuer nt

zapalić znicz

ein Grablicht anzünden

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

Siehe auch: znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERB trans

1. znosić (przenosić w dół):

znosić

hinuntertragen

znosić

heruntertragen

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

znosić

zusammentragen

znosić

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

znosić

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

abtreiben

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić

abtragen

znosić most

wegschwemmen

znosić most

fortschwemmen

znosić tamę

durchbrechen

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

aufheben

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

aufheben

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

ertragen

znosić ból, niewygody

erdulden

9. znosić (być podatnym na wpływ):

znosić

vertragen

znosić

aushalten

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen fpl vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

znosić

aushalten

znosić

leiden

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen ugs ]

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERB refl

1. znosić (tolerować się nawzajem):

znosić

sich Akk vertragen

znosić

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen ugs ]

2. znosić (neutralizować się):

znosić

sich Akk aufheben

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VERB intr

1. znikać (chować się):

znikać

verschwinden

słońce zniknęło za chmurami

die Sonne f verschwand [o. verbarg sich] hinter den Wolken

statek zniknął za horyzontem

das Schiff nt entschwand am Horizont geh

zniknąć z pola widzenia

von der Bildfläche [o. aus dem Blickfeld] verschwinden

2. znikać (odchodzić):

znikać

verschwinden

znikać

untertauchen ugs

znikać bez śladu

spurlos verschwinden

zniknąć w tłumie

in der Menge untertauchen ugs

zniknąć jak kamfora

sang- und klanglos verschwinden

znikać ze sceny

die Bühne verlassen

znikać ze sceny

von der Bühne abtreten [o. verschwinden]

znikać z czyjegoś życia

aus jds Leben verschwinden

3. znikać (być kradzionym):

znikać

verschwinden

znikać

gestohlen sein

4. znikać (przestać istnieć):

uśmiech zniknął z jej twarzy

das Lächeln nt schwand aus ihrem Gesicht geh

budynek zniknął z powierzchni ziemi

das Gebäude nt verschwand von der Erde

znikąd [zɲikont] ADV

znikąd

nirgendher

znikąd

von nirgends [o. nirgendwo]

człowiek znikąd

Nobody m

znikąd nie otrzymać pomocy

von nirgendwoher [o. niemandem] Hilfe bekommen

guzek <Gen ‑zka, Pl ‑zki> [guzek] SUBST m

1. guzek (bąbel, nierówność):

guzek

kleine Beule f

2. guzek MED:

guzek

Knötchen nt

guzki krwawicze

Hämorrhoiden Pl

wózek <Gen ‑zka, Pl ‑zki> [vuzek] SUBST m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

wózek

Karre f

wózek

Karren m

wózek dziecięcy

Kinderwagen m

wózek spacerowy

[Kinder]sportwagen m

wózek spacerowy

Buggy m

jechać na jednym [lub tym samym] wózku ugs

in einem [o. im selben] [o. im gleichen] Boot sitzen ugs

2. wózek (szpitalny):

wózek

[fahrbare] Liege f

wózek

[fahrbares] Bett nt

3. wózek (inwalidzki):

wózek

Rollstuhl m

być przykutym do wózka

an den Rollstuhl gefesselt sein übtr

4. wózek TECH:

wózek górniczy

Hund m

wózek suwnicy

Laufkatze f

byczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [bɨtʃek] SUBST m

1. byczek (młody byk):

byczek

Bullenkalb nt

2. byczek übtr (rosły mężczyzna):

byczek

junger, gesunder Mann m

byczek

Bulle m ugs

bączek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [bontʃek] SUBST m

1. bączek ugs Dim od bąk ZOOL

bączek

Bremse f

bączek

Hummel f

2. bączek ugs Dim od bąk

bączek

Kreisel m

bączek

Knirps m

3. bączek (łódź wiosłowa):

bączek

Beiboot nt

Siehe auch: bąk

bąk <Gen ‑a, Pl ‑i> [boŋk] SUBST m

1. bąk ugs (trzmiel):

bąk

Brummer m ugs

bąk

Hummel f

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

bąk

Bremse f

bąk

Bremsfliege f

pijany jak bąk ugs

blau wie ein Veilchen nt ugs

pijany jak bąk ugs

voll wie eine Strandhaubitze f ugs

opić się jak bąk ugs (napić się czegoś w dużej ilości)

sich Akk voll trinken

opić się jak bąk (upić się)

sich Akk voll laufen lassen ugs

zbijać bąki ugs

Däumchen drehen ugs

zbijać bąki ugs

auf der faulen Haut liegen ugs

3. bąk (zabawka):

bąk

Kreisel m

4. bąk ugs (dziecko):

bąk

Fratz m ugs

bąk

Knirps m ugs

5. bąk ugs (wiatry):

bąk

Pup[s] m ugs

bąk

Furz m ugs

puścić bąka

einen fahren lassen ugs

puścić bąka

pup[s]en ugs

puścić bąka

furzen ugs

koczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [kotʃek] SUBST m

koczek Dim od kok

koczek

[kleiner] Knoten m

koczek

[kleiner] Dutt m

Siehe auch: kok , kok

kok² <Gen ‑a, Pl ‑owie> [kok] SUBST m (kucharz okrętowy)

kok

Schiffskoch m

kok

Smutje m

kok¹ <Gen ‑a, Pl ‑i> [kok] SUBST m (fryzura)

kok

Haarknoten m

kok

Dutt m ugs

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar nt

loczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [lotʃek] SUBST m

loczek

Löckchen nt

łuczek <Gen ‑czku, Pl ‑czki> [wutʃek] SUBST m ugs

łuczek Dim od łuk

łuczek

kleiner Bogen m

Siehe auch: łuk

łuk <Gen ‑u, Pl ‑i> [wuk] SUBST m

1. łuk (broń):

łuk

Bogen m

napiąć łuk

den Bogen spannen

świetnie strzelał z łuku

er war ein hervorragender Bogenschütze m

tere-fere kuku, strzela baba z łuku ugs

es ist nur blödes Geschwätz nt

2. łuk ARCHIT:

łuk

Bogen m

łuk gotycki

gotischer Bogen

łuk tryumfalny

Triumphbogen m

łuk romański

romanischer Bogen

3. łuk (półkole):

łuk

Bogen m

nagle wygiął się w łuk

plötzlich bog er sich krum

na łuku drogi

in der Kurve

łuk elektryczny ELEK

Lichtbogen m

łuk elektryczny ELEK

Bogenentladung f

łuk brwiowy

Augenbrauenbogen m

łuk nocny ASTRON

Nachtbogen m

omijać [kogoś/coś] szerokim łukiem

einen großen Bogen [um jdn/etw] machen

4. łuk:

łuk MUS, MATH

Bogen m

łuk frazowy

Phrasierungsbogen m

5. łuk SPORT (ewolucja narciarska):

łuk

Bogen m

maczek <Gen ‑czku, Pl ‑czki> [matʃek] SUBST m

1. maczek Dim od mak

maczek

[kleiner] Mohn m

2. maczek meist Pl (drobne litery):

pisać maczkiem

sehr klein schreiben

3. maczek meist Pl:

maczek (dekoracja do ciast z czekolady)

Schokoladenstreusel m lub nt

maczek (dekoracja do ciast z cukru)

Zuckerstreusel m lub nt

Siehe auch: mak

mak <Gen ‑u, Pl ‑i> [mak] SUBST m

1. mak BOT:

mak

Mohn m

2. mak kein Pl (nasiona):

mak

Mohn[samen] mpl

było cicho jak makiem zasiał

es war mucksmäuschenstill ugs

dobrać się jak w korcu maku

gut zusammenpassen

rozbić się w [lub na] drobny mak

in tausend Stücke zerspringen

meszek <Gen ‑szku, kein Pl > [meʃek] SUBST m

1. meszek (na owocach, skórze):

meszek

Flaum m

meszek

Flaumhaar nt

2. meszek (na materiale):

meszek

Flaum m

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Übersetzungen für „zniżek“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

znaczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [znatʃek] SUBST m

1. znaczek (pocztowy):

2. znaczek (odznaka):

3. znaczek (graficzny w tekście):

mniszek <Gen ‑szka, Pl ‑szki> [mɲiʃek] SUBST m BOT

śnieżek <Gen ‑żku, kein Pl > [ɕɲeʒek] SUBST m ugs

śnieżek Dim od śnieg

Siehe auch: śnieg

śnieg <Gen ‑u, Pl ‑i> [ɕɲek] SUBST m

Wendungen:

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB refl

1. zniżać (opadać):

2. zniżać meist impf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

zniżka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [zɲiʃka] SUBST f

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

Siehe auch: zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERB refl

1. zniżać (opadać):

2. zniżać meist impf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

znicz <Gen ‑a, Pl ‑e> [zɲitʃ] SUBST m

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

Siehe auch: znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERB trans

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

4. znosić (powodować zmianę kursu):

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

6. znosić:

7. znosić (unieważniać):

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

9. znosić (być podatnym na wpływ):

10. znosić (tolerować):

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERB refl

1. znosić (tolerować się nawzajem):

2. znosić (neutralizować się):

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VERB intr

1. znikać (chować się):

2. znikać (odchodzić):

3. znikać (być kradzionym):

4. znikać (przestać istnieć):

znikąd [zɲikont] ADV

guzek <Gen ‑zka, Pl ‑zki> [guzek] SUBST m

1. guzek (bąbel, nierówność):

2. guzek MED:

wózek <Gen ‑zka, Pl ‑zki> [vuzek] SUBST m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

2. wózek (szpitalny):

3. wózek (inwalidzki):

4. wózek TECH:

byczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [bɨtʃek] SUBST m

1. byczek (młody byk):

2. byczek übtr (rosły mężczyzna):

bączek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [bontʃek] SUBST m

1. bączek ugs Dim od bąk ZOOL

2. bączek ugs Dim od bąk

3. bączek (łódź wiosłowa):

Siehe auch: bąk

bąk <Gen ‑a, Pl ‑i> [boŋk] SUBST m

1. bąk ugs (trzmiel):

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

3. bąk (zabawka):

4. bąk ugs (dziecko):

5. bąk ugs (wiatry):

koczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [kotʃek] SUBST m

koczek Dim od kok

Siehe auch: kok , kok

kok² <Gen ‑a, Pl ‑owie> [kok] SUBST m (kucharz okrętowy)

kok¹ <Gen ‑a, Pl ‑i> [kok] SUBST m (fryzura)