Niederländisch » Deutsch

bon·ken <bonkte, h. gebonkt> [bɔŋkə(n)] VERB intr

1. bonken (hard aankomen tegen):

bon·ten [bɔntə(n)] ADJ

bon·zen1 <bonsde, h. gebonsd> [bɔnzə(n)] VERB trans

bon·den VERB

bonden 3. Pers Pl Imperf van binden¹, binden², binden³

Siehe auch: binden , binden , binden

bin·den3 <bond zich, h. zich gebonden> [bɪndə(n)] VERB wk ww

binden zich binden (een verplichting op zich nemen):

bin·den2 <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] VERB intr

1. binden (dik worden):

2. binden übtr (een band smeden):

bin·den1 <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] VERB trans

3. binden (boekwezen):

4. binden kookk.:

zon·nen1 <zonde, h. gezond> [zɔnə(n)] VERB intr

boe·nen <boende, h. geboend> [bunə(n)] VERB trans

1. boenen (glanzend wrijven):

wichsen ugs

2. boenen (schrobben):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski