Übersetzungen für „Direktorin“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

di·rec·tie <directie|s> [dirɛksi] SUBST f

1. directie:

directie (directeuren)

Direktion f

directie (directeuren)

Vorstand m

directie (van een bedrijf)

Geschäftsleitung f

2. directie:

directie (bestuur)

Leitung f

directie (van een bedrijf of vereniging)

Geschäftsführung f

directie (van een school)

Direktorat nt

onder zijn directie

während seiner Amtszeit als Direktor

di·rec·tri·ce <directrice|s> [dirɛktrisə] SUBST f

directrice weibliche Form von directeur

Siehe auch: directeur

di·rec·teur <directeur|en, directeur|s> [dirɛktør] SUBST m

directeur

Direktor m

algemeen directeur

Generaldirektor m

mijnheer de directeur!

Herr Direktor!

kerk·to·ren <kerktoren|s> [kɛrktorə(n)] SUBST m

kerktoren

Kirchturm m

di·rec·tief¹ <direc|tieven> [dirɛktif] SUBST nt

directief

Direktive f

directief

Richtlinie f

di·rec·teur <directeur|en, directeur|s> [dirɛktør] SUBST m

directeur

Direktor m

algemeen directeur

Generaldirektor m

mijnheer de directeur!

Herr Direktor!

di·rect·bank <directbank|en> [dirɛktbɑŋk] SUBST f

directbank

Direktbank f

di·rect¹ [dirɛkt] ADJ (rechtstreeks)

direct

direkt

direct

unmittelbar

een directe actie

eine Sofortaktion

directe belastingen econ.

direkte Steuern

een linkse directe (boksen)

eine linke Gerade

directe kosten

direkte [o. unmittelbare] Kosten

in de directe nabijheid

in unmittelbarer Nähe

de directe rede taalk.

die direkte Rede

de directe verkiezing

die Direktwahl

hij is zeer direct

er ist sehr direkt

trek·tocht <trektocht|en> [trɛktɔxt] SUBST m

trektocht

Tour f

trektocht

Fahrt f

trektocht (te voet)

Fußwanderung f

trektocht (te voet)

Wanderung f

een trektocht maken

eine Fahrt [o. Tour] machen

ver·sto·ring <verstoring|en> [vərstorɪŋ] SUBST f

verstoring

Störung f

di·ri·ge·ren <dirigeerde, h. gedirigeerd> [diriɣerə(n)] VERB trans

dirigeren

dirigieren

het verkeer een zijstraat in dirigeren

den Verkehr in eine Nebenstraße (um)leiten

or·de·ver·sto·ring <ordeverstoring|en> [ɔrdəvərstorɪŋ] SUBST f

ordeverstoring

Ruhestörung f

be·ko·ring <bekoring|en> [bəkorɪŋ] SUBST f

1. bekoring (aantrekking):

bekoring

Zauber m

bekoring

Reiz m

bekoring

Charme m

een bekoring voor het oog/voor het oor

eine Augen-/Ohrenweide

2. bekoring (verleiding):

bekoring

Verführung f

bekoring

Versuchung f

preek·toon [prekton] SUBST m geen Pl

preektoon

Kanzelton m