Übersetzungen für „dwaita“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

dwa·ling <dwaling|en> [dwalɪŋ] SUBST f

1. dwaling (het dwalen):

dwaling

Irren nt

2. dwaling (vergissing):

dwaling

Irrtum m

een rechterlijke dwaling

ein Justizirrtum

in dwaling verkeren

in einem Irrtum befangen sein

3. dwaling (afwijking van het goede pad):

dwaling

Fehltritt m

dwaling

Verfehlung f

de dwalingen van zijn jeugd ugs

seine Jugendsünden

dwaas¹ <dwazen> [dwas] SUBST m

dwaas

Tor m

dwaas

Narr m

dwars <dwarse, dwarser, meest dwars> [dwɑrs] ADJ

1. dwars (richting):

dwars ook übtr

quer

het ging dwars door mij heen

es durchschauerte mich

ergens dwars doorheen gaan

etw durchqueren

dwars tegen iets ingaan

entschieden gegen etw angehen

2. dwars (scheef, onregelmatig):

dwars

quer

dwars

schräg

3. dwars (onhandelbaar):

dwars

querköpfig

een dwars karakter

ein Querkopf

dwang [dwɑŋ] SUBST m geen Pl

1. dwang (machtsuitoefening):

dwang

Zwang m

dwang

Gewalt f

dwang

Druck m

onder dwang getuigen

unter Zwang aussagen

iets onder dwang doen

etw aus Zwang tun

dwang op iem (uit)oefenen

Zwang auf jdn ausüben

2. dwang (pathologisch verschijnsel):

dwang

Zwang m

dwa·len <dwaalde, h. gedwaald> [dwalə(n)] VERB intr

1. dwalen (dolen):

dwalen

irren

hij dwaalde door de stad

er irrte durch die Stadt

2. dwalen (zonder doel rondlopen):

dwalen

schweifen

dwalen

streifen

3. dwalen (blikken, gedachten):

dwalen

wandern

dwalen

schweifen

dwalen

irren

4. dwalen übtr (zich vergissen):

dwalen

sich irren

dwalen

sich täuschen

dweil <dweil|en> [dwɛil] SUBST m

1. dweil (doek):

dweil

Putzlappen m

dweil

Scheuerlappen m

2. dweil:

dweil (iem die over straat sliert: man)

Liederjan m abw

dweil (iem die over straat sliert: vrouw)

Schlampe f abw