Übersetzungen für „gemeinschaftshaft“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ge·meen·schap <gemeenschap|pen> [ɣəmensxɑp] SUBST f

1. gemeenschap (het gemeenschappelijk hebben):

gemeenschap

Gemeinschaft f

in gemeenschap van goederen getrouwd zijn jur.

in Gütergemeinschaft Dat leben

2. gemeenschap (geslachtsgemeenschap):

gemeenschap

Verkehr m

de geslachtelijke gemeenschap form

der Geschlechtsverkehr

gemeenschap met iem hebben

mit jdm (Geschlechts)Verkehr haben

3. gemeenschap (personen, instellingen):

gemeenschap

Gemeinschaft f

de echtelijke/huiselijke gemeenschap

die Ehe-/Hausgemeinschaft

de Franse/Vlaamse Gemeenschap belg

die französische/flämische Sprachgemeinschaft

4. gemeenschap (samenleving):

gemeenschap

Gemeinwesen nt

op kosten van de gemeenschap studeren

auf Kosten der Allgemeinheit studieren

ten laste van de gemeenschap

zulasten der Allgemeinheit

ge·meen·schap·pe·lijk [ɣəmensxɑpələk] ADJ

1. gemeenschappelijk (aan meer dan één persoon toebehorend):

gemeenschappelijk

gemeinschaftlich

gemeenschappelijk

Gemeinschafts-

persoonlijke en gemeenschappelijke belangen

Privat- und Gemeininteressen Pl

iets gemeenschappelijk bezitten

etw gemeinschaftlich besitzen

kamers met gemeenschappelijk gebruik van keuken

Zimmer mit Küchenbenutzung

een gemeenschappelijke kamer

ein gemeinschaftliches Zimmer

2. gemeenschappelijk (gezamenlijk):

gemeenschappelijk

gemeinsam

gemeenschappelijk

gemeinschaftlich

gemeenschappelijk

Gemeinschafts-

gemeenschappelijke doelen

gemeinsame Ziele Pl

onze gemeenschappelijke kennissen

unsere gemeinsamen Bekannten

het gemeenschappelijk welzijn

das allgemeine Wohl

het gemeenschappelijk welzijn

das Allgemeinwohl

ge·meen·schaps·le·ven [ɣəmensxɑpslevə(n)] SUBST nt geen Pl

gemeenschapsleven

Gemeinschaftsleben nt

ge·meen·schaps·ge·voel [ɣəmensxɑpsxəvul] SUBST nt geen Pl

gemeenschapsgevoel

Gemein(schafts)geist m

gemeenschapsgevoel

Gemein(schafts)sinn m