Übersetzungen für „kartenschlagen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

kar·te·len <kartelde, h. gekarteld> [kɑrtələ(n)] VERB trans

kartelen

(ein)kerben

kartelen

zacken

kartelen techn.

rändeln

aan·ge·sla·gen [aŋɣəslaɣə(n)] ADJ

1. aangeslagen (uit zijn evenwicht gebracht):

aangeslagen

aus der Fassung

2. aangeslagen SPORT:

aangeslagen

angeschlagen

3. aangeslagen (met aanslag bedekt):

aangeslagen

beschlagen

kar·te·lig [kɑrtələx] ADJ

kartelig (gekarteld)

gezackt

kartelig (gekarteld)

eingekerbt

kartelig techn.

gerändelt

kartelig (postzegel)

gezähnt

kar·ton·nen [kɑrtɔnə(n)] ADJ attr

kartonnen

aus Pappe

kartonnen

aus Karton

de kartonnen kaft

der Pappeinband

schla·ger <schlager|s> [ʃlaɡər] SUBST m

schlager

Schlager m

ge·sla·gen¹ [ɣəslaɣə(n)] ADJ

met stomheid geslagen

sprachlos

met stomheid geslagen

baff ugs

ver·sla·gen <verslagen, verslagener, verslagenst> [vərslaɣə(n)] ADJ

1. verslagen:

verslagen (overwonnen)

geschlagen

verslagen (totaal)

besiegt

2. verslagen (terneergeslagen):

verslagen

niedergeschlagen

verslagen staan

niedergeschlagen sein

aan·kla·gen <klaagde aan, h. aangeklaagd> [aŋklaɣə(n)] VERB trans

aanklagen

anklagen

aanklagen

verklagen

iem aanklagen wegens diefstal

jdn des Diebstahls [o. wegen Diebstahls] anklagen

wel·sla·gen [wɛlslaɣə(n)] SUBST nt geen Pl

welslagen

Gelingen nt

welslagen (achteraf)

Erfolg m

on·ge·sla·gen [ɔŋɣəslaɣə(n)] ADJ

ongeslagen

unbesiegt

ongeslagen ook SPORT

ungeschlagen

een ongeslagen record

ein ungeschlagener Rekord

een ongeslagen voetbalelftal

eine ungeschlagene Fußballmannschaft

be·raad·sla·gen <beraadslaagde, h. beraadslaagd> [bəratslaɣə(n)] VERB intr

beraadslagen

beratschlagen

beraadslagen

beraten

met iem beraadslagen

(sich) mit jdm beraten

schra·gen <schraagde, h. geschraagd> [sxraɣə(n)] VERB trans

1. schragen:

schragen (steunen)

(unter)stützen

schragen (tegen instorting)

abstützen

2. schragen übtr:

schragen

bestärken

iem in zijn voornemens schragen

jdn in seinen Vorsätzen bestärken

iems moed schragen

jdm Mut machen

we·ten·schap <wetenschap|pen> [wetə(n)sxɑp] SUBST f

1. wetenschap (kennis, regels):

wetenschap

Wissenschaft f

wetenschap beoefenen

in der Wissenschaft tätig sein

economische wetenschappen

Wirtschaftswissenschaften Pl

toegepaste/zuivere wetenschap

angewandte/reine Wissenschaft

2. wetenschap (beoefenaars):

wetenschap

Wissenschaft f

3. wetenschap (bekendheid met iets):

wetenschap

Wissen nt

wetenschap van iets hebben

von etw Kenntnis haben

in de wetenschap dat

im Bewusstsein, dass