Übersetzungen für „staatsambtenares“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

amb·te·na·res <ambtenares|sen> [ɑmtənarɛs] SUBST f

ambtenares weibliche Form von ambtenaar

Siehe auch: ambtenaar

amb·te·naar <ambte|naren, ambtenaar|s> [ɑmtənar] SUBST m

ambtenaar

Beamte(r) m

bosbouwkundig ambtenaar

Forstbeamte(r)

burgerlijk [o. civiel ] ambtenaar

Zivilbeamte(r)

ambtenaar in vaste dienst

Beamte(r) auf Lebenszeit

ambtenaar in tijdelijke dienst

Beamte(r) auf Zeit

ambtenaar bij het Openbaar Ministerie

Beamte(r) bei der Staatsanwaltschaft

ambtenaar van de gerechtelijke politie

Kriminalbeamte(r)

rechterlijk ambtenaar

Gerichtsbeamte(r)

rechterlijk ambtenaar

Justizbeamte(r)

de rechtspositie van de ambtenaar

das Beamtenverhältnis

ambtenaar van de burgerlijke stand

Standesbeamte(r)

ambtenaar van de veiligheidsdienst

Sicherheitsbeamte(r)

staats·be·lang <staatsbelang|en> [statsbəlɑŋ] SUBST nt

staatsbelang

Staatsinteresse nt

staats·be·stel [statsbəstɛl] SUBST nt geen Pl

1. staatsbestel (bestuur van een staat):

staatsbestel

Staatsführung f

staatsbestel

Staatsverwaltung f

2. staatsbestel (inrichting van het staatsbestuur):

staatsbestel

Staatssystem nt

staats·ar·chief <staats|archieven> [statsɑrxif] SUBST nt

staatsarchief

Staatsarchiv nt

kun·ste·na·res <kunstenares|sen> [kʏnstənarɛs] SUBST f

kunstenares weibliche Form von kunstenaar

Siehe auch: kunstenaar

kun·ste·naar <kunstenaar|s> [kʏnstənar] SUBST m

kunstenaar

Künstler m

beeldend kunstenaar

bildende(r) Künstler m

amb·te·na·rij [ɑmtənarɛi] SUBST f geen Pl

1. ambtenarij (bureaucratie):

ambtenarij

Bürokratie f

2. ambtenarij (ambtenaren):

ambtenarij

Beamtenschaft f

ambtenarij

Beamtentum nt

staats·man <staatsman|nen, staats|lieden> [statsmɑn] SUBST m

staatsman

Staatsmann m

staatsman (allgemeen)

Politiker m

staats·kerk [statskɛrk] SUBST f geen Pl

staatskerk

Staatskirche f

staatskerk (met onafhankelijk bestuur)

Nationalkirche f

staats·we·ge [statsweɣə]

van staatswege

staatlicherseits

van staatswege

staatlich

van staatswege

vonseiten des Staates

staats·be·leid [statsbəlɛɪt] SUBST nt geen Pl

staatsbeleid

Staatspolitik f

staats·bur·ger <staatsburger|s> [statsbʏrɣər] SUBST m

staatsburger

Staatsangehörige(r) m

staatsburger

Staatsbürger m

staats·greep <staats|grepen> [statsxrep] SUBST m

staatsgreep

Staatsstreich m

staatsgreep (vooral als poging)

Putsch m

de poging tot staatsgreep

der Putschversuch