Übersetzungen für „stillhaltend“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

stil·le·ven <stilleven|s> [stɪlevə(n)] SUBST nt

stilleven

Stillleben nt

stil·leg·gen <legde stil, h. stilgelegd> [stɪlɛɣə(n)] VERB trans

stilleggen (bedrijven)

stilllegen

stilleggen (verkeer)

lahmlegen

stil·lig·gen <lag stil, h. stilgelegen> [stɪlɪɣə(n)] VERB intr

1. stilliggen (rustig liggen):

stilliggen

still liegen

2. stilliggen (blijven liggen, uit de vaart zijn):

stilliggen

≈ nicht in Betrieb sein

de tankers liggen daar twee dagen stil

die Tanker bleiben dort zwei Tage lang liegen

3. stilliggen (niet functioneren):

stilliggen

stillliegen

stilliggen

ruhen

stil·zet·ten <zette stil, h. stilgezet> [stɪlzɛtə(n)] VERB trans

stilzetten

anhalten

stilzetten (machine)

abstellen

stil·zit·ten <zat stil, h. stilgezeten> [stɪlzɪtə(n)] VERB intr

1. stilzitten (zitten):

stilzitten

still sitzen

2. stilzitten (niet bedrijvig zijn):

stilzitten

müßig [o. untätig] sein

stilzitten

still sitzen

stilzitten

müßig dasitzen

stil·stand [stɪlstɑnt] SUBST m geen Pl

stilstand

Stillstand m

stilstand (tijdelijk)

Stockung f

een stilstand in de groei

ein Wachstumsstillstand

stil·hou·den¹ <hield stil, h. stilgehouden> [stɪlhɑudə(n)] VERB trans

1. stilhouden (stil laten zijn):

stilhouden

still halten

hou je stil!

sei still [o. ruhig] !

2. stilhouden (geheim houden):

stilhouden

geheim halten

zij hielden de zaak stil

sie hielten die Sache geheim

stil·staand [stɪlstant] ADJ

1. stilstaand:

stilstaand (zonder beweging zijnde)

unbeweglich

stilstaand (levend wezen)

regungslos

2. stilstaand (in rust zijnde):

stilstaand

stehend

stilstaande wateren

stehende Gewässer Pl

3. stilstaand (zich niet ontwikkelend):

stilstaand

stillstehend

stil·le·tjes [stɪləcəs] ADV

1. stilletjes (met weinig gerucht, beweging):

stilletjes

leise

stilletjes

sacht(e)

2. stilletjes (stiekem):

stilletjes

heimlich

sti·le·ren <stileerde, h. gestileerd> [stilerə(n)] VERB trans

1. stileren (uitbeelden in een vereenvoudigde grondvorm):

stileren

stilisieren

2. stileren (in model brengen):

stileren

modeln

stil·staan <stond stil, h. stilgestaan> [stɪlstan] VERB intr

1. stilstaan (beweging):

stilstaan

stillstehen

de bel staat niet stil

es klingelt pausenlos

bij een zaak stilstaan übtr (zich bezighouden)

sich mit etw beschäftigen

bij een zaak stilstaan form (terugdenken)

bei etw verweilen

daar staat mijn verstand bij stil

da steht mir der Verstand still

ik heb er geen moment bij stilgestaan

ich habe keinen Moment daran Akk gedacht

2. stilstaan (zich niet ontwikkelen):

stilstaan

stehen bleiben

stil·zwij·gen¹ [stɪlzwɛiɣə(n)] SUBST nt geen Pl

stilzwijgen

Stillschweigen nt

stilzwijgen

Schweigen nt

het stilzwijgen bewaren/verbreken

Stillschweigen bewahren/das Schweigen brechen

iets met stilzwijgen voorbijgaan

etw mit Stillschweigen übergehen

er het stilzwijgen toe doen

sich in Stillschweigen hüllen

lich·tend [lɪxtənt] ADJ

lichtend

leuchtend a. übtr

een lichtend voorbeeld

ein leuchtendes Beispiel [o. Vorbild]

stui·tend <stuitende, stuitender, stuitendst> [stœytənt] ADJ

stuitend

abstoßend

stuitend (verontwaardiging wekkend)

empörend

stuitend (aanstootgevend)

anstößig

hij vond die dingen stuitend lelijk

er fand diese Dinge widerwärtig

stuitende woorden

empörende Worte