Übersetzungen für „wekkend“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

wek·ken <wekte, h. gewekt> [wɛkə(n)] VERB trans

1. wekken:

wekken (wakker maken)

wecken

wekken (door lawaai)

aufwecken

2. wekken (opwekken):

wekken

erwecken

wekken

erregen

argwaan wekken

Argwohn [o. Verdacht] erwecken [o. erregen]

iems bezorgdheid wekken

jds Besorgnis erregen

enthousiasme wekken

Begeisterung auslösen

herinneringen wekken

Erinnerungen wachrufen

de indruk/de schijn wekken

den Eindruck/den Anschein erwecken

iems medelijden wekken

jds Mitleid erwecken

verbazing wekken

Erstaunen hervorrufen

verbazing wekken

Staunen erregen

bij iem verwachtingen wekken

jdm Hoffnungen machen

iem weer tot leven wekken

jdn wieder zum Leben erwecken

week·end <weekend|s> [wikɛnt] SUBST nt

weekend

Wochenende nt

weekend

Weekend nt

een lang weekend

ein verlängertes Wochenende

wer·kend [wɛrkənt] ADJ

1. werkend (arbeidend):

werkend

erwerbstätig

werkend

berufstätig

werkende jongeren

erwerbstätige Jugendliche

de werkende klasse

die Arbeiterklasse

een werkende vulkaan

ein tätiger Vulkan

2. werkend (bewegend):

werkend

beweglich

werkend

mechanisch

de werkende delen van een machine

die mechanischen Teile einer Maschine

wek·ker <wekker|s> [wɛkər] SUBST m

wekker

Wecker m

door de wekker heen slapen

den Wecker nicht hören

de wekker loopt af

der Wecker klingelt [o. rasselt]

de wekker op 8 uur zetten

den Wecker auf 8 (Uhr) stellen

we·ken³ VERB

weken 3. Pers Pl Imperf van wijken

Siehe auch: wijken

wij·ken <week, i. geweken> [wɛikə(n)] VERB intr

1. wijken (uit de weg gaan):

wijken

weichen

geen duimbreed wijken

keinen Zollbreit zurückweichen

hij weet van geen wijken

er wankt und weicht nicht

voor iem wijken ook übtr

jdm weichen

2. wijken übtr:

wijken

weichen

wijken

nachgeben

het gevaar is geweken

die Gefahr ist gewichen

voor vriendelijke aandrang wijken

dem freundlichen Drängen nachgeben

3. wijken (vluchten, verdwijnen):

wijken

entweichen

4. wijken:

wijken (niet horizontaal, verticaal lopen)

abweichen

wijken (naar achteren)

zurückweichen

de muren wijken

die Mauern stehen schief

een wijkend voorhoofd

eine fliehende Stirn

pak·kend [pɑkənt] ADJ

pakkend

packend

pakkend (krantenkop, leus, titel)

reißerisch abw

pakkend (leus, reclame)

zugkräftig

kwek·ken <kwekte, h. gekwekt> [kwɛkə(n)] VERB intr

1. kwekken (van dieren: eenden, kikvors):

kwekken

quaken

2. kwekken abw:

kwekken (van mensen)

quatschen

kwekken (sterker)

quasseln

be·kend <bekende, bekender, bekendst> [bəkɛnt] ADJ

1. bekend (ter kennis gekomen):

bekend

bekannt

zoals bekend

bekanntlich

2. bekend:

bekend (kennis hebbende van)

bekannt

bekend (plaats)

ortskundig

bent u hier bekend?

kennen Sie sich hier aus?

3. bekend (niet vreemd):

bekend

bekannt

bekend

gewohnt

bekend

vertraut

er·kend <erkende, erkender, meest erkend> [ɛrkɛnt] ADJ

erkend

anerkannt

een erkend feit

eine anerkannte Tatsache

erkend gasfitter

staatlich anerkannte(r) Gasinstallateur m

wa·kend [wakənt] ADJ

een wakend oog over [o. op] iem houden

ein wachsames Auge auf jdn haben

dek·ken <dekte, h. gedekt> [dɛkə(n)] VERB trans

1. dekken (een voorwerp, laag leggen op):

dekken

decken

dekken

bedecken

dekken

zudecken

de tafel dekken

den Tisch decken

2. dekken (geheel bedekken):

dekken

decken

dekkende verf

deckende Farbe f

3. dekken (overeenstemmen met):

dekken

decken

die begrippen dekken elkaar

diese Begriffe decken sich

4. dekken (verbergen):

dekken

zudecken

hou je gedekt!

halt dich zurück!

5. dekken (beschermen):

dekken

decken

de aftocht dekken

den Abzug decken

6. dekken (vergoeden):

dekken

decken

deze cheque is niet gedekt

dieser Scheck ist nicht gedeckt

iems handelwijze dekken übtr

jds Verhalten decken

7. dekken (bespringen, paren):

dekken

decken

8. dekken SPORT:

dekken

decken

dekken

abdecken

de midvoor kort dekken

den Mittelstürmer kurz decken

gek·ken <gekte, h. gegekt> [ɣɛkə(n)] VERB intr

gekken

spaßen

gekken

scherzen

met iem gekken

sich über jdn lustig machen

lek·ken¹ <lekte, h./i. gelekt> [lɛkə(n)] VERB intr

1. lekken:

lekken (lek zijn)

undicht sein

lekken (vloeistoffen ook)

lecken

het dak lekt

das Dach leckt

een lekkende kraan

ein undichter Hahn

2. lekken (doorsijpelen):

lekken

(durch)sickern

lekken

rinnen

de wijn lekt uit het vat

der Wein sickert aus dem Fass

nek·ken <nekte, h. genekt> [nɛkə(n)] VERB trans

nekken

das Genick brechen +Dat

iem nekken übtr

jdn ruinieren

rek·ken² <rekte, h./i. gerekt> [rɛkə(n)] VERB intr (langer, wijder (kunnen) worden)

rekken

sich dehnen

bek·ken <bekken|s> [bɛkə(n)] SUBST nt

1. bekken (ondiepe kom):

bekken

Becken nt

2. bekken:

bekken biol., geol., muz.

Becken nt