Übersetzungen für „vervalsster“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ver·vang·ster <vervangster|s> [vərvɑŋstər] SUBST f

vervangster weibliche Form von vervanger

Siehe auch: vervanger

ver·van·ger <vervanger|s> [vərvɑŋər] SUBST m

vervanger

Vertreter m

over·val·ster SUBST f

overvalster weibliche Form von overvaller

Siehe auch: overvaller

over·val·ler <overvaller|s> [ovərvɑlər] SUBST m

overvaller

Räuber m

overvaller (bankoverval)

Bankräuber m

ver·volg·ster SUBST f

vervolgster weibliche Form von vervolger

Siehe auch: vervolger

ver·vol·ger <vervolger|s> [vərvɔlɣər] SUBST m

vervolger

Verfolger m

ver·val·sen <vervalste, h. vervalst> [vərvɑlsə(n)] VERB trans

vervalsen

(ver)fälschen

een handtekening/bankbiljetten vervalsen

eine Unterschrift/Banknoten fälschen

een tekst vervalsen

einen Text verfälschen

ver·voer·ster SUBST f

vervoerster weibliche Form von vervoerder

Siehe auch: vervoerder

ver·voer·der <vervoerder|s> [vərvurdər] SUBST m

vervoerder (allgemeen)

Beförderer m

vervoerder (allgemeen)

Transporteur m

vervoerder (goederen)

Spediteur m

ver·taal·ster <vertaalster|s> [vərtalstər] SUBST f

vertaalster weibliche Form von vertaler

Siehe auch: vertaler

ver·ta·ler <vertaler|s> [vərtalər] SUBST m

vertaler

Übersetzer m

ver·val·sing <vervalsing|en> [vərvɑlsɪŋ] SUBST f

vervalsing

Fälschung f

vervalsing

Verfälschung f

ver·val·len¹ [vərvɑlə(n)] ADJ

1. vervallen (niet onderhouden):

vervallen

verfallen

een vervallen huis

ein verfallenes Haus

2. vervallen (armoedig, afgetakeld):

vervallen

heruntergekommen

vervallen

verkommen

een vervallen indruk

ein verkommener Eindruck

3. vervallen (afgeschaft):

vervallen

verfallen

vervallen

erloschen

een vervallen recht

ein erloschenes Recht

4. vervallen (verstreken):

vervallen

verfallen

een vervallen wissel

ein verfallener Wechsel

ver·val·da·tum <vervaldatum|s, verval|data> [vərvɑldatʏm] SUBST m

vervaldatum

Verfallsdatum nt

ver·van·ger <vervanger|s> [vərvɑŋər] SUBST m

vervanger

Vertreter m

in·val·ster <invalster|s> [ɪnvɑlstər] SUBST f

invalster weibliche Form von invaller

Siehe auch: invaller

in·val·ler <invaller|s> [ɪnvɑlər] SUBST m

1. invaller SPORT:

invaller (plaatsvervanger)

Ersatz m

invaller (plaatsvervanger)

Ersatzmann m

invaller (in ambt)

Vertreter m

ik doe dat als invaller

ich mache das vertretungsweise

2. invaller (iem die een inval doet):

invaller

Angreifer m

aan·val·ster SUBST f

aanvalster weibliche Form von aanvaller

Siehe auch: aanvaller

aan·val·ler <aanvaller|s> [anvɑlər] SUBST m

1. aanvaller (aanvallende persoon):

aanvaller

Angreifer m

2. aanvaller SPORT:

aanvaller

Stürmer m

uit·val·ster SUBST f

uitvalster weibliche Form von uitvaller

Siehe auch: uitvaller

uit·val·ler <uitvaller|s> [œytfɑlər] SUBST m

uitvaller

Ausgeschiedene(r) m

er waren maar weinig uitvallers

es sind nur wenige ausgeschieden