Übersetzungen für „podnoszonym“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

podnoszenie <Gen ‑ia, kein Pl > [podnoʃeɲe] SUBST nt

podnoszenie ciężarów SPORT

Gewichtheben nt

podnośny [podnoɕnɨ] ADJ TECH

podnośny

Hebe-

siła podnośna

Nutzlast f

podniecony [podɲetsonɨ] ADJ

1. podniecony geh (ożywiony):

podniecony

aufgeregt

podniecony

gespannt

2. podniecony BIO (pobudzony seksualnie):

podniecony

erregt

znoszony [znoʃonɨ] ADJ ugs

znoszony odzież:

znoszony

abgetragen

I . podniszczyć <‑czy; Imperf ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] VERB trans perf (zniszczyć częściowo)

podniszczyć

abnutzen

podniszczyć koszulę

ein Hemd abnutzen

II . podniszczyć <‑czy; Imperf ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] VERB refl perf (książka, buty)

podniszczyć

sich Akk abnutzen

przenoszony [pʃenoʃonɨ] ADJ MED

przenoszony

übertragen

ciąża przenoszona

übertragene Schwangerschaft f

przenoszone dziecko

übertragenes Kind nt

podwyższony [podvɨʃʃonɨ] ADJ

podwyższony

erhöht

podwyższony poziom cholesterolu

erhöhter Cholesterinspiegel m

proszony [proʃonɨ] ADJ

proszona kolacja

Abendessen nt für geladene Gäste

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB trans

1. podnosić (unosić):

podnosić kołnierz

hochklappen

podnosić kołnierz

hochschlagen

podnosić kurtynę

hochziehen

podnosić kurtynę

heben

podnosić słuchawkę telefonu

abnehmen

podnosić głos

die Stimme heben geh

podnosić głowę

den Kopf heben

podnosić kotwicę

den Anker lichten

podnosić na kogoś rękę

gegen jdn die Hand erheben

podnieść poprzeczkę

die Messlatte höher legen

podnosić wzrok

den Blick heben

z podniesionym czołem

mit hoch [o. stolz] erhobenem Kopf

podnosić żagle

die Segel aufziehen

2. podnosić (to, co upadło):

podnosić krzesło

wieder hinstellen

podnosić rękawiczkę

aufheben

w przeciągu pięciu lat podnieśli kraj z ruiny übtr

innerhalb von fünf Jahren haben sie das Land aus Ruinen auferstehen lassen geh

3. podnosić (pomagać wstać):

podnosić chorego

den Kranken anheben

podnosić chorego

dem Kranken hochhelfen

podnosić kogoś na duchu

jdn aufrichten

podnosić kogoś na duchu

jdm Mut machen [o. zusprechen]

4. podnosić (przybliżać):

podnosić szklankę do ust

das Glas an den Mund heben

podnieść rzuconą rękawicę

den Handschuh aufheben

5. podnosić (powodować uniesienie):

wiatr podniósł opadłe liście

der Wind m wirbelte die Blätter auf

6. podnosić (podwyższać):

podnosić poziom, płace

anheben

podnosić napięcie, natężenie

steigern

podnosić wydajność, kwalifikacje

Leistung/Qualifikationen steigern

podnieść liczbę do potęgi MATH

eine Zahl potenzieren

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

podnosić

ansprechen

podnosić problem/kwestię

ein Problem/eine Frage berühren [o. ansprechen]

8. podnosić (wszczynać):

podnosić alarm

schlagen

podnosić krzyk, płacz

erheben

podnosić krzyk, płacz

anstimmen

podnosić protest

anmelden

podnosić protest

erheben

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB refl

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich Akk erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich Akk heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich Akk heben

5. podnosić übtr:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić übtr (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić übtr:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich Akk erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen geh

8. podnosić übtr:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich Akk erheben

podnośnik <Gen ‑a, Pl ‑i> [podnoɕɲik] SUBST m TECH

podnośnik

Hebevorrichtung f

podnośnik

Hebebühne f

podnośnik widłowy

Gabelstapler m

podnośnik samochodowy

Wagenheber m

podniebny [podɲebnɨ] ADJ geh

podniebny

himmelhoch

podniebny lot

himmelhoher Flug m

podniebne sosny

himmelhohe Kiefern fpl

podniosły [podɲoswɨ] ADJ geh

podniosły styl

gehoben

podniosły nastrój

feierlich

podniosły chwila

würdevoll

podniosłość <Gen ‑ści, kein Pl > [podɲoswoɕtɕ] SUBST f geh

podniosłość

Erhabenheit f

podniosłość

Feierlichkeit f

podniosłość chwili

die Feierlichkeit des Moments

podniosłość utworu literackiego

die Erhabenheit eines Literaturwerks