Übersetzungen für „rozłączeni“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rozliczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [rozlitʃeɲe] SUBST nt FIN

rozliczenie

Abrechnung f

rozliczenie

Verrechnung f

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing nt

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung f

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung f

rozliczny [rozlitʃnɨ] ADJ geh

rozliczny

zahlreich

rozliczeniowy [rozlitʃeɲovɨ] ADJ FIN

rozliczeniowy

Abrechnungs-

rozliczeniowy

Verrechnungs-

okres rozliczeniowy

Abrechnungszeitraum m

rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy

[Bank]konto nt

rozłączny [rozwontʃnɨ] ADJ LING

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz m

I . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERB trans

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

berechnen

rozliczać EKON, FIN

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERB refl

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw Akk abrechnen

2. rozliczać übtr geh:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć perf od rozliczać

Siehe auch: rozliczać

I . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERB trans

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

berechnen

rozliczać EKON, FIN

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERB refl

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw Akk abrechnen

2. rozliczać übtr geh:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

I . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERB trans

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERB refl

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich Akk lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć perf od rozłączać

Siehe auch: rozłączać

I . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERB trans

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERB refl

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich Akk lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

narzeczeni [naʒetʃeɲi] SUBST

narzeczeni Pl < Gen Pl ‑czonych> adj. Dekl.:

narzeczeni

Verlobten Pl

narzeczeni

Brautpaar nt

złączenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zwontʃeɲe] SUBST nt

1. złączenie (czynność):

złączenie

Verbinden nt

2. złączenie meist lp ASTRON:

złączenie

Konjunktion f

3. złączenie meist Pl TECH:

złączenie

Verbindung f

I . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] perf VERB trans

rozluźniać kołnierzyk, pasek, mięśnie:

rozluźniać

lockern

ćwiczenia rozluźniające

Lockerungsübungen fpl

II . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] perf VERB refl

rozluźniać (człowiek)

sich Akk entspannen

rozluźniać (człowiek)

relaxen

rozluźniać (związki)

sich Akk lockern

rozluźniać (związki)

locker werden

rozlewnia <Gen ‑ni, Pl ‑ie> [rozlevɲa] SUBST f

rozlewnia TECH

Abfüllbetrieb m

rozlewnia (urządzenie)

Abfüllanlage f

rozlewnia wód mineralnych

Mineralwasserabfüllanlage f

rozlec się [rozlets ɕe] perf, rozlegnąć się [rozlegnoɲtɕ ɕe] perf, rozlegać się [rozlegatɕ ɕe] <‑ga się> VERB refl geh

rozlec się

ertönen

rozlec się

erklingen

rozległ się dzwonek na przerwę

das Pausenklingeln nt ertönte