Übersetzungen für „uviesť“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

kiesa <Gen ‑sy, Pl ‑sy> [kjesa] SUBST f

1. kiesa (sakiewka):

kiesa

Geldbeutel m

kiesa

[Geld]börse f

kiesa

Portemonnaie nt

2. kiesa übtr (kapitał):

kiesa

Geld nt

mieć pełną kiesę

viel Geld haben

potrząsnąć kiesą

[ordentlich] was springen lassen

owies <Gen owsa, kein Pl > [ovjes] SUBST m

owies BOT:

owies

Hafer m

Wendungen:

i w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu sprichw

da kann man nichts machen

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść perf od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] VERB trans perf (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Siehe auch: unosić

I . unosić <‑si; perf unieść> [unoɕitɕ] VERB trans

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić geh (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; perf unieść> [unoɕitɕ] VERB refl

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich Akk erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich Akk verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich Akk auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen ugs

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich Akk auf den Schlips getreten füllen ugs

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich Dat einen Ruck geben

7. unosić geh (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

uwieść [uvjeɕtɕ]

uwieść perf od uwodzić

Siehe auch: uwodzić

I . uwodzić <‑dzi; perf uwieść> [uvodʑitɕ] VERB trans

uwodzić

verführen

uwodzić wzrokiem

mit Blicken verführen

II . uwodzić <‑dzi; perf uwieść> [uvodʑitɕ] VERB refl

uwodzić

einander [o. sich Akk ] verführen

uwodzili się gestami

sie verführten einander mit Gesten