Übersetzungen für „kopulativ“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

kumulativ ADJ FIN

kumulativ

kumulatywny

kumulativ

łączący

kumulativ

skupiający

kumulative Vorzugsaktie

akcja f uprzywilejowana z kumulacją dywidendy

Kopulatio̱n <‑, ‑en> [kopula​ˈtsi̯oːn] SUBST f BIO

Kopulation

kopulacja f

Populatio̱n <‑, ‑en> [popula​ˈtsi̯oːn] SUBST f BIO

Population

populacja f

regulati̱v ADJ

regulativ

regulacyjny

I . operati̱v [opəra​ˈtiːf] ADJ

1. operativ MED:

operativ

operacyjny

operativer Eingriff

zabieg m operacyjny

2. operativ MILIT:

operativ

operacyjny

operativ

strategiczny

operative Maßnahme

strategiczny krok m

II . operati̱v [opəra​ˈtiːf] ADV

1. operativ MED:

operativ entfernen

operacyjnie

operativ entfernen

chirurgicznie

2. operativ MILIT:

operativ denken, vorgehen

strategicznie

spekulati̱v [ʃpekula​ˈtiːf] ADJ

1. spekulativ (hypothetisch):

spekulativ

hipotetyczny

2. spekulativ WIRTSCH:

spekulativ

spekulacyjny

Su̱perlativ <‑[e]s, ‑e> [ˈzuːpɐlatiːf] SUBST m

1. Superlativ LING:

Superlativ

stopień m najwyższy

2. Superlativ meist Pl geh (das Beste):

Superlativ

superlatywy mpl

ein Fest der Superlative

wspaniała uroczystość f ugs

ein Land der Superlative

kraj m samych superlatyw

von jdm/etw in Superlativen sprechen

mówić o kimś/czymś w samych superlatywach

Ko̱pula <‑, ‑s [o. ‑e]> [ˈkoːpula] SUBST f

1. Kopula BIO → Kopulation

2. Kopula LING:

Kopula

łącznik m

Kopula

kopula f

Siehe auch: Kopulation

Kopulatio̱n <‑, ‑en> [kopula​ˈtsi̯oːn] SUBST f BIO

Kopulation

kopulacja f

normati̱v [nɔrma​ˈtiːf] ADJ geh

normativ

normatywny form

normativer Schaden

szkoda f normatywna form

Ạkkusativ <‑s, ‑e> [ˈakuzatiːf] SUBST m LING

Akkusativ

biernik m

im Akkusativ stehen

być w bierniku

Wissensecke: Präpositionen mit Akkusativ

Wissensecke: Deklination im Deutschen

figurati̱v [figura​ˈtiːf] ADJ

1. figurativ geh (symbolisch):

figurativ

symboliczny

2. figurativ LING (übertragen):

figurativ

przenośny

figurativ

metaforyczny

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADJ geh

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat POL

mandat m poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADV geh

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [perf za‑] czegoś

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] SUBST m

1. Imperativ LING:

Imperativ

tryb m rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw m

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

I . karitati̱v [karita​ˈtiːf] ADJ

karitativ Organisation, Einrichtung

charytatywny

karitativ Tätigkeit, Zweck

dobroczynny

II . karitati̱v [karita​ˈtiːf] ADV

karitativ tätig sein:

karitativ

charytatywnie

kopuli̱e̱ren* [kopu​ˈliːrən] VERB intr BIO

kopulieren (Tiere)

kopulować

legislati̱v ADJ JUR

legislativ

legislacyjny

legislativ

ustawodawczy

legislatives Unrecht

niesprawiedliwość f ustawodawcza

manipulativ ADJ

Benutzereintrag

manipulativ PSYCHO

skłonny do manipulacji

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Deutsch

Bei kopulativen und disjunktiven Verknüpfungen handelt es sich um eine Nebenordnung gemeinsamer Unterbegriffe eines Oberbegriffs.

de.wikipedia.org

In linguistischer Terminologie ist ein Dvandva ein kopulatives bzw. koordinatives Kompositum.

de.wikipedia.org