Übersetzungen für „mitkochen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

mịt|kommen VERB intr irr +sein

1. mitkommen (begleiten):

[mit jdm] mitkommen

towarzyszyć [komuś]

ich kann leider nicht [mit dir] mitkommen

nie mogę niestety ci towarzyszyć

kommst du mit ins Theater?

pójdziesz z nami do teatru?

2. mitkommen (mitgeschickt werden):

[mit etw] mitkommen (Gepäck)

zostać wysłanym razem z czymś

für dich ist ein Brief mit der Post mitgekommen

przyszedł pocztą list m do ciebie

3. mitkommen ugs (mithalten, mitmachen können):

[mit jdm] mitkommen

nadążyć [za kimś]

in Latein kommt sie gut mit

[ona] dobrze sobie radzi z łaciną

da komme ich nicht mehr mit! fig

nie pojmuję tego

I . e̱i̱n|kochen VERB trans (einwecken)

etw einkochen Gemüse

wekować [perf za‑]

Tomaten einkochen

zawekować pomidory

Gurken einkochen

konserwować [perf za‑] ogórki

Früchte mit Zucker einkochen

kandyzować owoce

II . e̱i̱n|kochen VERB intr +sein (Wasser)

einkochen

wygotowywać [perf wygotować] się

die Soße muss stark einkochen

sos m musi wygotować się aż zgęstnieje

einkochen lassen

odparowywać [perf odparować]

I . mịt|machen VERB intr

1. mitmachen (teilnehmen):

[bei etw] mitmachen

brać [perf wziąć] [w czymś] udział

machst du mit?

bierzesz udział?

sie wirds nicht mehr lange mitmachen fig ugs

ona wkrótce odmówi brania w tym udziału

2. mitmachen ugs:

mitmachen (keine Probleme bereiten) (Herz)

nie zawodzić

wenn das Wetter mitmacht

jeśli pogoda f dopisze

meine Beine machen nicht mehr mit

nogi fpl odmawiają mi posłuszeństwa

II . mịt|machen VERB trans

1. mitmachen (sich beteiligen):

mitmachen Kurs

odbywać [perf odbyć]

mitmachen Mode

iść za modą

2. mitmachen ugs (erleiden):

viel mitgemacht haben

wiele przejść

3. mitmachen ugs (ebenfalls erledigen):

jds Arbeit mitmachen

wykonać swoją i czyjąś pracę

mịt|mischen VERB intr ugs

1. mitmischen (sich einmischen):

mitmischen

wtrącać [perf wtrącić] się

er will überall mitmischen

on się wszędzie wtrąca

2. mitmischen (sich aktiv beteiligen):

mitmischen

angażować [perf za‑] się

er hat früher aktiv in der Politik mitgemischt

[on] kiedyś aktywnie angażował się w politykę

mịt|können VERB intr irr ugs

1. mitkönnen (mitdürfen):

mit jdm mitkönnen

móc się z kimś zabrać ugs

kann ich mit, wenn ihr ins Kino geht?

czy mogę iść z wami do kina?

ich kann heute leider nicht mit

dziś niestety nie mogę iść [lub jechać] z wami

2. mitkönnen (mithalten können):

mit jdm mitkönnen

móc za kimś nadążyć

da kann ich nicht mehr mit

nie nadążam za tym

ạb|kochen VERB trans

1. abkochen (kochen):

abkochen

gotować [perf u‑]

2. abkochen CHEM:

abkochen

wygotowywać [perf wygotować]

3. abkochen sl SPORT:

abkochen

zrzucić wagę przed walką, pocąc się

4. abkochen (keimfrei machen):

abkochen Wasser

przegotowywać [perf przegotować]

bekọchen* VERB trans

bekochen

gotować [perf u‑] dla kogoś

am Wochenende bekocht mich mein Mann

w weekend mój mąż m gotuje dla mnie

I . a̱u̱f|kochen VERB intr +sein

aufkochen

gotować [perf za‑] się

Ärger kochte in ihm auf fig

zakipiała w nim złość f fig

II . a̱u̱f|kochen VERB trans

1. aufkochen (zum Kochen bringen):

die Milch aufkochen

zagotowywać [perf zagotować] mleko

die Suppe aufkochen

doprowadzać [perf doprowadzić] zupę do wrzenia

2. aufkochen (wieder kurz kochen):

aufkochen

odgrzewać [perf odgrzać]

alte Streitigkeiten aufkochen fig

odgrzewać stare spory fig

a̱u̱s|kochen VERB trans

1. auskochen a. GASTRO (längere Zeit kochen lassen):

auskochen Knochen, Wäsche

wygotowywać [perf wygotować]

2. auskochen (sterilisieren):

auskochen Spritzen, Instrumente

dezynfekować [perf z‑]

3. auskochen abw ugs (Übles ersinnen):

auskochen Komplott

knuć [perf u‑]

4. auskochen ugs:

auskochen (durchdenken)

przemyśleć

auskochen (entscheiden) Frage

rozstrzygać [perf rozstrzygnąć]

I . verkọchen* VERB intr +sein

1. verkochen:

verkochen (verdampfen) (Wasser)

wygotować się

2. verkochen:

verkochen (breiig werden) (Kartoffeln)

rozgotować się

die Nudeln sind total verkocht

makaron m całkowicie się rozgotował

II . verkọchen* VERB trans (zu Marmelade)

verkochen Äpfel

rozgotować

I . zerkọchen* VERB intr +sein (Fleisch, Gemüse)

zerkochen

rozgotowywać [perf rozgotować] się

zerkocht

rozgotowany

II . zerkọchen* VERB trans

zerkochen

rozgotowywać [perf rozgotować]

ga̱r|kochenALT VERB trans

garkochen → gar

Siehe auch: gar , gar

I . ga̱r² [gaːɐ̯] ADV (überhaupt)

gar nichts

nic a nic

gar niemand [o. keiner]

zupełnie nikt

auf gar keinen Fall

w żadnym wypadku [lub razie]

das ist gar nicht schlecht

to jest całkiem niezłe

gar nicht teuer

wcale nie drogi

II . ga̱r² [gaːɐ̯] PARTIKEL

er wäre gar zu gerne mitgefahren

[on] pojechałby z nami aż nazbyt chętnie

habe ich das Buch gar falsch eingestellt?

czyżbym źle wstawił tę książkę?

100 oder gar 200 Euro sind einfach zu viel

100, a cóż dopiero 200 euro, to po prostu za dużo

ga̱r¹ [gaːɐ̯] ADJ

gar

gotowy

gar (fertig gekocht)

ugotowany

gar (fertig gebraten)

usmażony

gar (fertig gebacken)

upieczony

gar sein

być gotowym

gar kochen

ugotować

den Eintopf muss man auf kleiner Flamme gar kochen

to jednogarnkowe danie trzeba gotować na małym ogniu

malo̱chen* [ma​ˈloːxən] VERB intr ugs

malochen

harować ugs

Diadọchen [dia​ˈdɔxən] SUBST Pl HIST

Diadochen

diadochowie Pl

e̱i̱n|lochen VERB trans

1. einlochen ugs (inhaftieren):

einlochen

wsadzać [perf wsadzić] kogoś do ciupy ugs

2. einlochen (im Golf):

einlochen Ball

umieszczać [perf umieścić] w dołku

I . mịt|sprechen VERB trans irr

etw mit jdm mitsprechen Gebet

mówić coś równocześnie z kimś innym

II . mịt|sprechen VERB intr irr

1. mitsprechen (im Gespräch):

mitsprechen

mieć coś do powiedzenia

da kann ich nicht mitsprechen

w tej kwesti nie mam nic do powiedzenia

2. mitsprechen (mitbestimmten):

[bei etw] mitsprechen

współdecydować [o czymś]

bei der Entscheidung möchte ich auch mitsprechen dürfen

też chciałbym brać udział w podjęciu decyzji

mịt|kriegen VERB trans ugs

mitkriegen → mitbekommen

Siehe auch: mitbekommen

mịt|bekommen* VERB trans irr

1. mitbekommen (mitgegeben bekommen):

mitbekommen Verpflegung

dostać

2. mitbekommen (hören, erfahren):

mitbekommen Lärm, Streit

usłyszeć

mitbekommen Lärm, Streit

dosłyszeć

es war so laut, dass sie nichts mitbekam

było tak głośno, że nic nie usłyszała

seit ich so abseits wohne, bekomme ich nichts mehr mit

od kiedy mieszkam na uboczu, nic do mnie nie dociera

3. mitbekommen (verstehen):

mitbekommen

rozumieć [perf z‑]

hat er mitbekommen, was sie gesagt hat?

czy dotarło do niego to, co ona powiedziała?

4. mitbekommen ugs (vererbt bekommen):

mitbekommen

odziedziczyć

mịt|kämpfen VERB intr a. MILIT

mitkämpfen

walczyć razem

mịt|klingen VERB intr irr

mitklingen

współbrzmieć

in seinen Worten klang Enttäuschung mit

w jego słowach słychać było rozczarowanie

ü̱ber|kochen VERB intr +sein

1. überkochen:

überkochen (über den Rand laufen) (Suppe)

kipieć [perf wy‑]

die Milch ist übergekocht

mleko nt wykipiało

2. überkochen fig ugs:

vor Zorn überkochen

gotować się ze złości fig