Übersetzungen für „vorprägen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

vo̱r|tragen VERB trans irr

1. vortragen ugs (nach vorne tragen):

vortragen

nosić [perf nieść] przed kimś

2. vortragen (rezitieren):

vortragen Gedicht

deklamować [perf wy‑ lub za‑]

vortragen Gedicht

recytować [perf wy‑]

vortragen Lied, Musikstück

wykonywać [perf wykonać]

3. vortragen (vorbringen):

vortragen Bitte, Wunsch, Forderung

przedstawiać [perf przedstawić]

vortragen Forschungsergebnisse

referować [perf z‑]

I . vo̱r|sagen VERB trans

1. vorsagen (zuflüstern):

jdm etw vorsagen

podpowiadać [perf podpowiedzieć] komuś coś

2. vorsagen (vor sich hin sprechen):

vorsagen Gedicht

powtarzać [perf powtórzyć] sobie

sich Dat etw vorsagen

powtarzać [perf powtórzyć] sobie coś [w celu utrwalenia]

sich Dat einen Text laut vorsagen

powtarzać sobie na głos jakiś tekst

II . vo̱r|sagen VERB intr

vorsagen

podpowiadać [perf podpowiedzieć]

vo̱r|wagen VERB refl

vorwagen

poważyć [lub ośmielić] się

sich mit einer Forderung zu weit vorwagen

posuwać [perf posunąć] się z żądaniem za daleko

aus dem Versteck wage ich mich nicht vor

nie odważę się wyjść z ukrycia

vorhe̱r|sagen [-​ˈ---] VERB trans

vorhersagen → voraussagen

Siehe auch: voraussagen

vora̱u̱s|sagen VERB trans

[jdm] etw voraussagen

przepowiadać [perf przepowiedzieć] [komuś] coś

das lässt sich nicht voraussagen

tego nie da się przepowiedzieć

habe ich es dir nicht vorausgesagt?

czy nie przepowiedziałem ci tego?

vo̱r|preschen VERB intr +sein

1. vorpreschen (laufen):

vorpreschen

gnać [perf po‑] do przodu

2. vorpreschen fig (in einer Angelegenheit):

zu weit vorpreschen

posuwać [perf posunąć] się za daleko

in dieser Angelegenheit sind wir zu weit vorgeprescht

w tej sprawie posunęliśmy się za daleko

vora̱u̱s|sagen VERB trans

[jdm] etw voraussagen

przepowiadać [perf przepowiedzieć] [komuś] coś

das lässt sich nicht voraussagen

tego nie da się przepowiedzieć

habe ich es dir nicht vorausgesagt?

czy nie przepowiedziałem ci tego?

vo̱r|schlagen VERB trans irr

1. vorschlagen (anregen):

[jdm] etw vorschlagen

proponować [perf za‑] coś [komuś]

[jdm] vorschlagen etw zu tun

proponować [perf za‑] [komuś] zrobienie czegoś

ich schlage vor, wir gehen jetzt

proponuję, chodźmy już

2. vorschlagen (empfehlen):

jdn [als Geschäftsführer] vorschlagen

proponować [perf za‑] kogoś [na kierownika]

der Schriftsteller ist für den Nobelpreis vorgeschlagen worden

pisarz m został zgłoszony do Nagrody Nobla

hervo̱r|ragen [hɛɐ̯​ˈfoːɐ̯raːgən] VERB intr

1. hervorragen:

hervorragen (herausragen) (Körperteil, Erker)

wystawać

hervorragen (Felsen, Findling)

sterczeć

aus der Fassade hervorragen

wystawać z fasady

2. hervorragen (sich auszeichnen):

[durch etw] hervorragen

wyróżniać [perf wyróżnić] się [czymś]

Ho̱hlprägen <‑s, kein Pl > SUBST nt TECH

Hohlprägen

wygniatanie nt

Vo̱rführwagen <‑s, ‑> SUBST m

Vorführwagen

samochód m demonstracyjny

Vo̱rposten <‑s, ‑> SUBST m MILIT

Vorposten

wysunięta placówka f

Vorposten

czata f

a̱u̱f|prägen VERB trans

aufprägen

wyciskać [perf wycisnąć]

aufprägen

wybijać [perf wybić]

aufprägen

wytłaczać [perf wytłoczyć]

I . a̱u̱s|prägen VERB trans

ausprägen Münze:

ausprägen

wybić [perf wybijać]

II . a̱u̱s|prägen VERB refl

in diesem Gedicht prägt sich Heimweh aus

w tym wierszu widoczna jest tęsknota f za domem

I . e̱i̱n|prägen VERB trans

1. einprägen (einschärfen):

sich Dat einen Namen einprägen

utrwalić sobie nazwę w pamięci

sich Dat einen Namen einprägen

wbić sobie do głowy nazwę ugs

jdm etw einprägen

wbić komuś coś do głowy ugs

ich habe es immer den Kindern eingeprägt, dass ...

zawsze wbijałam dzieciom do głowy, że... ugs

2. einprägen (prägen):

etw [in Metall] einprägen

wygrawerować coś [w metalu]

II . e̱i̱n|prägen VERB refl (Eindruck hinterlassen)

einprägen

wryć się w pamięć

sich leicht einprägen

być łatwym do zapamiętania

ạb|fragen VERB trans

1. abfragen (befragen):

die Schüler in Grammatik abfragen

odpytywać [perf odpytać] uczniów z gramatyki

2. abfragen COMPUT:

abfragen Daten

wyszukiwać [perf wyszukać]

I . befra̱gen* VERB trans

1. befragen (an jdn Fragen stellen):

jdn befragen

wypytywać [perf wypytać] kogoś

jdn befragen Zeugen

przepytywać [perf przepytać]

jdn befragen eine Persönlichkeit

przeprowadzać [perf przeprowadzić] z kimś wywiad

jdn befragen Bevölkerung

ankietować kogoś

jdn nach seiner Meinung befragen

zapytać kogoś o zdanie

jdn über seine Vergangenheit befragen

wypytać kogoś o jego przeszłość

2. befragen (um Rat fragen):

befragen Arzt, Orakel

poradzić się kogoś

II . befra̱gen* VERB refl (sich erkundigen)

sich bei jdm Rat befragen

konsultować [perf s‑] się z kimś

ạb|tragen VERB trans irr

1. abtragen (durch Tragen abnutzen):

abtragen Kleidung, Schuhe

znosić

abtragen Kleidung, Schuhe

zniszczyć

2. abtragen geh (abbezahlen):

abtragen Schulden

spłacać [perf spłacić]

3. abtragen geh (abräumen):

abtragen Geschirr

sprzątać [perf sprzątnąć]

Teller abtragen

zbierać [perf zebrać] talerze

4. abtragen (entfernen, einebnen):

abtragen Hügel, Erhebung

niwelować [perf z‑]

abtragen Gelände

zrównywać [perf zrównać]

abtragen Boden

wyrównywać [perf wyrównać]

abtragen Gebäude, Mauer

rozbierać [perf rozebrać]

5. abtragen GEO:

abtragen Boden

erodować

ạn|fragen VERB trans, intr

1. anfragen:

jdn/bei jdm anfragen

zwracać [perf zwrócić] się z pytaniem [do kogoś]

etw anfragen (Auskunft erfragen)

pytać [perf za‑] o coś

2. anfragen POL:

anfragen

interpelować

ạn|tragen VERB trans irr geh (anbieten, vorschlagen)

jdm etw antragen

proponować [perf za‑] komuś coś

jdm [seine] Hilfe antragen

zaofiarowywać [perf zaofiarować] komuś [swoją] pomoc

ihnen wurde angetragen, die Verhandlungen wieder aufzunehmen

zaproponowano im ponowne podjęcie rokowań

a̱u̱f|ragen VERB intr (Berg, Turm)

aufragen

wznosić się