Übersetzungen für „zaberajú“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB trans

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen ugs

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen ugs

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden geh

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB refl

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich Akk an etw Akk heranmachen ugs

2. zabierać ugs (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich Dat jdn vornehmen [o. vorknöpfen] ugs

3. zabierać meist perf ugs (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać ugs (wynosić się):

zabierać

abhauen ugs

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab ugs ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! ugs

zabierak <Gen ‑a, Pl ‑i> [zabjerak] SUBST m TECH

zabierak

Mitnehmer m

zabierak górniczy

Bergwerksmitnehmer m

zabierak tokarski

Drehmitnehmer m

zabierak widełkowy

Gabelmitnehmer m

zabrać [zabratɕ]

zabrać perf od zabierać

Siehe auch: zabierać

I . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB trans

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen ugs

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen ugs

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden geh

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB refl

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich Akk an etw Akk heranmachen ugs

2. zabierać ugs (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich Dat jdn vornehmen [o. vorknöpfen] ugs

3. zabierać meist perf ugs (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać ugs (wynosić się):

zabierać

abhauen ugs

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab ugs ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! ugs

zabeczany [zabetʃanɨ] ADJ ugs

zabeczany

verheult ugs

zabeczane dziecko

verheultes Kind nt ugs

zabeczeć <‑czę; Imperf zabecz> [zabetʃetɕ] VERB intr perf

1. zabeczeć:

zabeczeć (wydać głos) (owca)

blöken

zabeczeć (koza)

meckern

owce zabeczały na hali

die Schafe ntpl blökten auf der Alm

2. zabeczeć ugs (wybuchnąć płaczem):

zabeczeć

losheulen

zabeczeć

in Heulen ausbrechen

dziecko zabeczało z bólu

das Kind nt heulte los

3. zabeczeć übtr ugs (brzydko śpiewać):

zabeczeć

grölen abw ugs

zabełtać [zabewtatɕ]

zabełtać perf od bełtać

Siehe auch: bełtać

I . bełtać <‑ta [lub ‑łcze] perf z‑ [lub za‑]> [bewtatɕ] VERB trans ugs

bełtać (mieszać) zupę

rühren

bełtać (mieszać) zupę

quirlen

bełtać (mącić) ciecz

trüben

II . bełtać <‑ta [lub ‑łcze]> [bewtatɕ] VERB refl ugs

bełtać (chlupotać) (płyn)

aufwallen

zabawa <Gen ‑wy, Pl ‑wy> [zabava] SUBST f

1. zabawa (przyjemne spędzanie czasu):

zabawa

Spiel nt

plac zabaw

Spielplatz m

dla zabawy

zum Spaß [o. Zeitvertreib]

coś do zabawy

etw zum Spielen

nie psuj nam zabawy!

sei kein Spielverderber m !

cała zabawa na nic

alles für die Katz ugs

i po zabawie

und Schluss [damit]

przyjemnej zabawy!

viel Spaß [o. Vergnügen] !

szampańska zabawa

prickelndes [o. tolles] Vergnügen nt

to nie zabawa!

dies ist kein Spaß m [o. Spiel] !

zabawa na cztery fajerki

Riesenspaß m

zabawa na cztery fajerki

Riesenvergnügen nt

2. zabawa (gra):

zabawa

Spiel nt

zabawy ruchowe

Bewegungsspiele fpl

gry i zabawy

Spiel und Spaß

zabawa w kotka i myszkę

Katz und Maus spielen

3. zabawa (bal):

zabawa

Tanzveranstaltung f

zabawa karnawałowa

Karnevalsparty f

zabory [zaborɨ] SUBST

zabory Pl < Gen Pl ‑rów> HIST:

zabory

Annexion f

zabory

Besatzung f

Polska przez 123 lata była pod zaborami

Polen nt war 123 Jahre lang unter Besatzung

zabój [zabuj]

zakochać się w kimś na zabój

sich Akk in jdn unsterblich verlieben

zabór <Gen ‑boru, Pl ‑bory> [zabur] SUBST m

1. zabór JUR (przywłaszczenie: mienia, nieruchomości):

zabór

Aneignung f

2. zabór HIST:

zabór

Besatzungsgebiet nt

zabór

Teilungsgebiet nt

zabór pruski/austriacki/rosyjski

das preußische/österreichische/russische Teilungsgebiet