Übersetzungen für „trzepień“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

trzebież <Gen ‑y, Pl ‑e> [tʃebjeʃ] SUBST m meist lp geh

1. trzebież (cięcie):

trzebież

Durchforstung f

trzebież

Ausholzung f

trzebież krzewów

die Durchforstung der Sträucher

2. trzebież (odstrzał):

trzebież

Ausrottung f

trzebież jeleni

die Ausrottung der Hirsche

trzebienie <Gen bienia, kein Pl > [tʃebjeɲe] SUBST nt

trzebienie

Ausrottung f

trzebienie lasów

Durchforstung f

trzeźwieć <‑eje; perf wy‑> [tʃeʑvjetɕ] VERB intr

trzeźwieć

nüchtern werden

wytrzeźwiał dopiero nad ranem

erst morgens war er ausgenüchtert

trzepnąć [tʃepnoɲtɕ]

trzepnąć perf od trzepać

Siehe auch: trzepać

I . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB trans

1. trzepać nur imper (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać ugs (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] ugs

3. trzepać scherzh (sprawdzać):

trzepać

abklopfen ugs

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab ugs

II . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB intr

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] vulg

sich Dat einen abwichsen [o. runterholen] vulg

2. trzepać ugs (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern ugs

trzepać językiem

plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber ugs

III . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB refl ugs

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich Akk mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać nur imper:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch m zappelt im Netz

trzeciak (-tka) <Gen ‑a, Pl ‑i> [tʃetɕak] SUBST m ugs, trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] SUBST m (f) <Gen ‑ty, Pl ‑iści> dekl jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) m (f) ugs

trzepnięty [tʃepɲentɨ] ADJ abw ugs (głupi)

trzepnięty

bekloppt ugs

trzęsienie <Gen ‑sienia, Pl ‑sienia> [tʃej̃ɕeɲe] SUBST nt

trzęsienie ziemi

Erdbeben nt

ognisko trzęsienia ziemi GEO

Erdbebenherd m

trzewiczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [tʃevitʃek] SUBST m meist Pl geh (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen nt

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; perf za‑> [tʃepotatɕ] VERB intr

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen fpl flattern im Wind

3. trzepotać übtr:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern übtr

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; perf za‑> [tʃepotatɕ] VERB refl

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzewiowy [tʃevjovɨ] ADJ ANAT

trzewiowy

Eingeweide-

worek trzewiowy

Eingeweidesack m

trzepotanie <Gen ‑ia, kein Pl > [tʃepotaɲe] SUBST nt

trzepotanie

Flattern nt

trzepotanie

Flimmern nt

trzepotanie przedsionków MED

Vorhofflattern nt

trzepotliwy [tʃepotlivɨ] ADJ

trzepotliwy

flatternd

trzepotliwy

klimpernd

trzepotliwe rzęsy

klimpernde Wimpern fpl

trzechsetny [tʃexsetnɨ] ADJ

trzechsetny

dreihundertste(r, s)

trzechsetny abonent

der dreihundertste Kunde m

trzechsetna rocznica

dreihundertster Jahrestag m

trzepaczka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [tʃepatʃka] SUBST f

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer m

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen m

trzeźwić <‑wi; Imperf ‑ij [lub ‑eźw]> [tʃeʑvitɕ] VERB trans geh

1. trzeźwić (czynić trzeźwym):

trzeźwić

zur Besinnung bringen

krople trzeźwiące

Riechwasser nt

2. trzeźwić übtr (uświadamiać):

trzeźwić

ernüchtern

I . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB intr

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen ugs

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć ugs (marudzić):

trzeszczeć

quengeln ugs

trzeszczeć

nörgeln abw

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB unpers (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

trzeźwiąco [tʃeʑvjontso] ADV

trzeźwiąco

ernüchternd

działać trzeźwiąco

ernüchternd wirken

trzeźwiący [tʃeʑvjontsɨ] ADJ

trzeźwiący

ernüchternd

trzeźwiący

belebend

sole trzeźwiące

Riechsalz nt

trzesienie VERB

Benutzereintrag

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]