Übersetzungen für „onderwijsnetten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

on·der·wij·zen <onderwees, h. onderwezen> [ɔndərwɛizə(n)] VERB trans

onderwijzen

unterrichten

onderwijzen

unterweisen form

iem in een vreemde taal onderwijzen

jdn in einer Fremdsprache unterrichten

het onderwijzend personeel

die Lehrerschaft

het onderwijzend personeel (aan een bepaalde instelling ook)

der Lehrkörper

on·der·wij·ze·res <onderwijzeres|sen> [ɔndərwɛɪzərɛs] SUBST f

onderwijzeres weibliche Form von onderwijzer

Siehe auch: onderwijzer

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m

on·der·wijs [ɔndərwɛis] SUBST nt geen Pl

1. onderwijs:

onderwijs (onderricht)

Unterricht m

onderwijs (vorming)

Bildung f

onderwijs aan buitenlanders

Unterricht für Ausländer

buitengewoon onderwijs

Sonderschulunterricht m

confessioneel onderwijs

konfessionelle(r) Unterricht m

onderwijs geven (aan iem)

(jdm) Unterricht erteilen [o. geben]

hoger onderwijs univ.

Hochschulunterricht m

hoger onderwijs (hbo)

Fachhochschulunterricht m

onderwijs in informatica

Unterricht in Informatik

onderwijs in een vreemde taal

fremdsprachliche(r) Unterricht m

onderwijs in (de) vreemde talen

Fremdsprachenunterricht m

klassikaal onderwijs

Frontalunterricht m

klassikaal onderwijs

Klassenunterricht m

lager onderwijs

Grundschulunterricht m

het middelbaar [o. voortgezet ] onderwijs

der Sekundarbereich

onderzoek en onderwijs

Forschung und Lehre

openbaar onderwijs

Unterricht an öffentlichen Schulen

onderwijs volgen

Unterricht bekommen

onderwijs voor volwassenen

Erwachsenenbildung f

2. onderwijs:

onderwijs (instellingen)

Unterrichtswesen nt

onderwijs (instellingen)

Bildungswesen nt

onderwijs (de scholen)

schulische(r) Bereich m

bij het onderwijs zijn

im Schuldienst tätig sein

3. onderwijs (ministerie):

onderwijs

Kultusministerium nt

de afdeling onderwijs van een gemeente

das Schulamt

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m

on·der·schat·ten <onderschatte, h. onderschat> [ɔndərsxɑtə(n)] VERB trans

onderschatten

unterschätzen

on·der·zet·ter <onderzetter|s> [ɔndərzɛtər] SUBST m

onderzetter

Untersetzer m

onderzetter

Untersatz m

on·der·wer·pen <onderwierp, h. onderworpen> [ɔndərwɛrpə(n)] VERB trans

1. onderwerpen (onder zijn gezag brengen):

onderwerpen

unterwerfen

je moet je aan het systeem onderwerpen

du musst dich dem System unterordnen

zich onderwerpen aan iem/iets

sich jdm/etw unterwerfen [o. beugen]

2. onderwerpen (de beslissing opdragen aan):

onderwerpen

vorlegen

onderwerpen

unterbreiten form

iets onderwerpen aan iems goedkeuring

jdm etw zur Genehmigung vorlegen [o. unterbreiten]

3. onderwerpen (behandeling doen ondergaan):

onderwerpen

unterwerfen

onderwerpen

unterziehen

iem aan een verhoor onderwerpen

jdn einem Verhör unterwerfen [o. unterziehen]

on·der·rich·ten <onderrichtte, h. onderricht> [ɔndərɪxtə(n)] VERB trans

1. onderrichten (onderwijzen):

onderrichten

unterrichten

onderrichten

unterweisen

2. onderrichten (voorlichten):

onderrichten

unterrichten

onderrichten

in Kenntnis setzen

zich over iets laten onderrichten

sich über etw Akk unterrichten lassen

on·der·waar·de·ren <onderwaardeerde/waardeerde onder, h. ondergewaardeerd> [ɔndərwarderə(n)] VERB trans

onderwaarderen

unterbewerten

on·der·wijl [ɔndərwɛil] ADV

onderwijl

unterdessen

onderwijl

währenddessen

on·der·wor·pen [ɔndərwɔrpə(n)] ADJ

1. onderworpen (ondergeschikt):

onderworpen

unterworfen

2. onderworpen:

onderworpen (gedwee)

demütig

onderworpen (gedwee)

fügsam

onderworpen (berustend)

ergeben

onderworpen (berustend)

gefügig abw

onderworpen (slaafs)

unterwürfig

on·der·be·lich·ten <belichtte onder, h. onderbelicht> [ɔndərbəlɪxtə(n)] VERB trans

1. onderbelichten foto.:

onderbelichten

unterbelichten

2. onderbelichten übtr (te weinig aandacht schenken):

onderbelichten

zu wenig beachten