Deutsch » Niederländisch

ˈken·tern [ˈkɛntɐn] VERB intr

1. kentern NAUT (als Schiff kieloben liegenbleiben):

2. kentern NAUT (die Richtung ändern):

Fan·ˈfa·re <Fanfare, Fanfaren> [fanˈfaːrə] SUBST f

1. Fanfare:

2. Fanfare:

Kan·ˈda·re <Kandare, Kandaren> [kanˈdaːrə] SUBST f (Gebissstange)

ˈTon·wa·re SUBST f meist Pl

ˈdehn·bar [ˈdeːnbaːɐ̯] ADJ

1. dehnbar (flexibel):

2. dehnbar (interpretierbar):

Ge·ˈba·ren <Gebarens> [gəˈbaːrən] SUBST nt kein Pl abw

ˈGen·bank <Genbanken> SUBST f BIO


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski