Übersetzungen für „kładła“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

kla̱gbar ADJ JUR

klagbar

zaskarżalny

kla̱glos ADV

klaglos

bez [słowa] skargi

Klạdde <‑, ‑n> [ˈkladə] SUBST f (Schreibheft)

Kladde

notes m

er kritzelte seine Notizen in eine Kladde

skrobał notatki w notesie ugs

klạmm [klam] ADJ

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie ugs

klạck [klak] INTERJ

klack → klacks

Siehe auch: klacks

klạcks [klaks] INTERJ

klacks

klap

klạng [klaŋ] VERB intr

klang Imperf von klingen

Siehe auch: klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] VERB intr

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [perf za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [perf wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka f brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

klạcks [klaks] INTERJ

klacks

klap

klạsse [ˈklasə] ADJ inv ugs

klasse

super ugs

klasse

ekstra ugs

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] VERB trans ugs

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś ugs

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [perf popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] VERB intr ugs

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

I . kla̱gen [ˈklaːgən] VERB intr

1. klagen (sich beschweren):

[über etw Akk] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw Akk] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen JUR:

klagen

pozywać [perf pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [perf wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] VERB trans

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [perf po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen A → verklagen

Siehe auch: verklagen

verkla̱gen* VERB trans

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [perf za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz Akk verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

Klade SUBST

Benutzereintrag

Klade f BOT

klad m