Übersetzungen für „obliczeń“ im Englisch » Polnisch-Wörterbuch

(Springe zu Polnisch » Englisch)

oblivion [əˈblɪviən] SUBST kein Pl

1. oblivion (unconsciousness):

oblivion

nieświadomość f

2. oblivion (state of being forgotten):

oblivion

niepamięć f

to fall [or sink] into oblivion

popadać [perf popaść] w zapomnienie

I . oblige [əˈblaɪʤ] VERB trans

1. oblige form (make necessary):

to oblige sb to do sth

zobowiązywać [perf zobowiązać] kogoś do zrobienia czegoś

obliged to do sth

zobowiązany coś zrobić

2. oblige (help):

to oblige sb [by doing sth]

wyświadczać [perf wyświadczyć] komuś przysługę [robiąc coś]

3. oblige (in thanks):

I am much obliged

jestem bardzo zobowiązany

II . oblige [əˈblaɪʤ] VERB intr

if you need a hand, I'll be happy to oblige

będzie mi miło, jeśli będę mógł ci pomóc

I . oblique [ə(ʊ)ˈbli:k, Am oʊ-] ADJ

1. oblique (indirect):

oblique

pośredni

oblique remark, references

dwuznaczny

oblique remark, references

niejasny

2. oblique line, stroke:

oblique

ukośny

II . oblique [ə(ʊ)ˈbli:k, Am oʊ-] SUBST

oblique

ukośnik m

obligate [ˈɒblɪgeɪt, Am ˈɑ:b-] VERB trans

obligate

zobowiązywać [perf zobowiązać]

obliging [əˈblaɪʤɪŋ] ADJ

obliging

uprzejmy

obligation [ˌɒblɪˈgeɪʃən, Am ˈɑ:blə-] SUBST

1. obligation (duty):

obligation

obowiązek m

obligation of confidentiality

obowiązek zachowania poufności

obligation to give information

obowiązek udzielenia informacji

to be under no obligation

nie mieć obowiązku

sense of obligation

poczucie nt obowiązku

without any obligation

bez zobowiązań

to meet [or fulfil] one's obligations

wywiązywać [perf wywiązać] się ze swoich obowiązków

2. obligation (debt):

obligation

zobowiązanie nt

obligation

dług m

long-term obligation

zobowiązanie długoterminowe

brazen [ˈbreɪzən] ADJ

brazen

bezwstydny

brazen attitude, lie

bezczelny

brazen cheating

jawny

to be brazen about sth

nie kryć się z czymś

brazen hussy iron

bezwstydnica f

citizen [ˈsɪtɪzən, Am -t̬-] SUBST

1. citizen of country:

citizen

obywatel(ka) m (f)

2. citizen of city, town:

citizen

mieszkaniec(-nka) m (f)

denizen [ˈdenɪzən] SUBST

1. denizen liter:

denizen

mieszkaniec(-nka) m (f)

2. denizen iron of pub:

denizen

bywalec(-lczyni) m (f)

publican [ˈpʌblɪkən] SUBST Brit

publican

właściciel(ka) m(f) pubu