Latein » Deutsch

antid-eā altl.

→ antea

Siehe auch: anteā

anteā ADV (ante u. eā)

vorher, früher

antid-eō altl.

→ anteeo

Siehe auch: ante-eō

ante-eō <īre, iī, –> in Dichtung u. nachkl. Prosa wurde das -e v. ante ausgelassen, z. B. antibo, antissent.

1. (räuml.)

vorangehen m. Dat; poet u. nachkl. m. Akk

2. (zeitl.)

vorausgehen (m. Dat u. Akk) [ alci o. alqm aetate o. aetatem alcis ]

3.

übertreffen, sich auszeichnen (vor jmdm.) (m. Dat u. Akk; – durch, an etw.: m. Abl) [ alci sapientiā; alqm virtutibus; cursus alcis; questus omnium ]

4.

zuvorkommen, vereiteln [ damnationem ]

anti-stō, ante-stō <stāre, stitī>

1.

den Vorzug haben, übertreffen, überlegen sein (alci alqa re) [ viribus et magnitudine ceteris (Dat) ]

2.

voranstehen

ante-eō <īre, iī, –> in Dichtung u. nachkl. Prosa wurde das -e v. ante ausgelassen, z. B. antibo, antissent.

1. (räuml.)

vorangehen m. Dat; poet u. nachkl. m. Akk

2. (zeitl.)

vorausgehen (m. Dat u. Akk) [ alci o. alqm aetate o. aetatem alcis ]

3.

übertreffen, sich auszeichnen (vor jmdm.) (m. Dat u. Akk; – durch, an etw.: m. Abl) [ alci sapientiā; alqm virtutibus; cursus alcis; questus omnium ]

4.

zuvorkommen, vereiteln [ damnationem ]

partītē ADV (partior)

m. gehöriger o. m. bestimmter Einteilung [ dicere ]

antid- altl.

→ ante

Siehe auch: ante

I . ante ADV

1. (räuml.)

a.

vorn [ pugnare ]

b.

nach vorn, vorwärts [ ingredi ]

2. (zeitl.)

vorher, früher, bevor (wobei die genauere Zeitangabe im Abl mensurae steht)
ich werde kommen, bevor ich dir ganz aus dem Sinn schwinde

3. (in der Reihenfolge)

vorher

II . ante PRÄP b. Akk (vor)

2. (zeitl.)

vor dem Kampf
vor einem Jahr
bis zu dieser Zeit
vorzeitig

3. (zur Bez. der Bevorzugung, der höheren Stellung in der Rangordnung)

übertreffen
mehr gelten als J.

III . ante PRÄFIX

1. (räuml.)

vorn [ antefixus ], voraus [ antecedo ]

2. (zeitl.)

vor [ antemeridianus ]

3. (zur Bez. der Bevorzugung u. des Vorranges)

über-, hervor- [ antecello ]

antae <ārum> f

viereckige Pfeiler

antīcus <a, um>

→ antiquus

Siehe auch: antīquus

antīquus, antīcus <a, um> (ante)

1. (zeitl.)

a.

vorig, ehemalig, früher [ concordia; duritia; hiemes ]

b.

(ur)alt, altertümlich [ genus; templa ]

c.

altehrwürdig [ Troia ]

d.

v. alter Sitte [ officium; patroni ]

2. (räuml.)

der vordere

3. (v. Rang u. Wert im Komp. u. Superl.)

wichtiger, der wichtigste

Antiopa <ae>, Antiopē <ēs> f

1.

Tochter des Nykteus, Mutter des Amphion u. Zethus

2.

Mutter der Pieriden

3.

Amazone

antīqua <ōrum>

Subst. v. antiquus nt

das Alte, das Altertum, die Vorzeit

Siehe auch: antīquus

antīquus, antīcus <a, um> (ante)

1. (zeitl.)

a.

vorig, ehemalig, früher [ concordia; duritia; hiemes ]

b.

(ur)alt, altertümlich [ genus; templa ]

c.

altehrwürdig [ Troia ]

d.

v. alter Sitte [ officium; patroni ]

2. (räuml.)

der vordere

3. (v. Rang u. Wert im Komp. u. Superl.)

wichtiger, der wichtigste

antīquī <ōrum>

Subst. v. antiquus m

die Alten, die Menschen der Vorzeit

Siehe auch: antīquus

antīquus, antīcus <a, um> (ante)

1. (zeitl.)

a.

vorig, ehemalig, früher [ concordia; duritia; hiemes ]

b.

(ur)alt, altertümlich [ genus; templa ]

c.

altehrwürdig [ Troia ]

d.

v. alter Sitte [ officium; patroni ]

2. (räuml.)

der vordere

3. (v. Rang u. Wert im Komp. u. Superl.)

wichtiger, der wichtigste

antīquō <antīquāre> (antiquus)

es beim Alten lassen
antiquo JUR
einen Gesetzesvorschlag verwerfen, ablehnen [ legem; rogationem ]

ante-pēs <pedis> m

Vorderfuß

I . Antiās <ātis> SUBST m

Einw. v. Antium

II . Antiās <ātis>

Adj zu Antium

Siehe auch: Antium

Antium <ī> nt

Küstenstadt in Latium, j. Anzio

Antium <ī> nt

Küstenstadt in Latium, j. Anzio

anteā ADV (ante u. eā)

vorher, früher

antēs <tium> m poet

Reihen, bes. der Weinstöcke

ante-iī

Perf v. anteeo

Siehe auch: ante-eō

ante-eō <īre, iī, –> in Dichtung u. nachkl. Prosa wurde das -e v. ante ausgelassen, z. B. antibo, antissent.

1. (räuml.)

vorangehen m. Dat; poet u. nachkl. m. Akk

2. (zeitl.)

vorausgehen (m. Dat u. Akk) [ alci o. alqm aetate o. aetatem alcis ]

3.

übertreffen, sich auszeichnen (vor jmdm.) (m. Dat u. Akk; – durch, an etw.: m. Abl) [ alci sapientiā; alqm virtutibus; cursus alcis; questus omnium ]

4.

zuvorkommen, vereiteln [ damnationem ]

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina