Latein » Deutsch

decorō <decorāre> (decus)

2. übtr

verherrlichen, ehren [ alqm singularibus honoribus; domos suas gloriā ]

decorāmen <minis> nt (decoro) nachkl.

Schmuck, Zierde

dēcoctor <ōris> m (decoquo)

Verschwender, Bankrotteur

dēcoctus

P. P. P. v. decoquo

Siehe auch: dē-coquō

dē-coquō <coquere, coxī, coctum>

1. poet; nachkl.

kochen, gar kochen [ alqd in patina o. patella ]

2. (beim Schmelzen)

sich verflüchtigen lassen

3.

sein Vermögen durchbringen, Bankrott machen, sich ruinieren (zu jmds. Schaden: m. Dat)

decōrum <ī> nt (decorus)

→ decor

Siehe auch: decor , decor

decor2 <Gen. oris> (deceo; decus)

geschmückt, zierlich

decor1 <ōris> m (deceo; decus) poet; nachkl.

1.

Anstand, Schicklichkeit, Angemessenheit

2.

Anmut, stattliches Aussehen

3.

Schmuck, Zierde

decōrus <a, um> (decor¹)

1.

geziemend, ehrenvoll, schicklich, anständig, passend, der Sitte, dem Brauch gemäß [ victoria ]

2.

zierlich, schön, anmutig, reizend, glänzend [ facies; aedes ]

3. poet; nachkl.

geschmückt, geziert

dē-colōrātiō <ōnis> f (decoloro)

Verfärbung

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina