Übersetzungen für „körökben“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

koroniec <Gen ‑ońca, Pl ‑ońce> [koroɲets] SUBST m ZOOL

koroniec

Fächertaube f

korowiec <Gen ‑wca, Pl ‑wce> [korovjets] SUBST m ZOOL

korowiec sosnowy

Kiefernrindenwanze f

koroner <Gen ‑a, Pl ‑erzy> [koroner] SUBST m JUR

koroner

Coroner m (Rechtsmediziner in den USA und Großbritannien)

koronkowy [koronkovɨ] ADJ

1. koronkowy (ażurowy):

koronkowy szal, bielizna, suknia

Spitzen-

2. koronkowy übtr (kunsztowny, precyzyjny):

koronkowy robota

kunstvoll

koronkowy robota

meisterhaft

korozyjny [korozɨjnɨ] ADJ CHEM

korozyjny

Korrosions-

proces korozyjny

Korrosionsprozess m

korowina <Gen ‑ny, kein Pl > [korovina] SUBST f BOT

korowina

Borke f

korownik <Gen ‑a, Pl ‑i> [korovɲik] SUBST m TECH

korownik

Schäleisen nt

korować drewno korownikiem

den Baumstamm mit dem Schäleisen entrinden

korowody [korovodɨ] SUBST

korowody Pl < Gen Pl ‑dów> ugs (trudności):

korowody

Schwierigkeiten fpl

mieć korowody z przeprowadzką

Schwierigkeiten mit dem Umzug haben

korowalnia <Gen ‑ni, Pl ‑ie> [korovalɲa] SUBST f TECH

korowalnia

Entrindungsanlage f

korkorodny [korkorodnɨ], korkotwórczy [korkotfurtʃɨ] ADJ BOT

korkorodny

Korkkambium-

korona <Gen ‑ny, Pl ‑ny> [korona] SUBST f

1. korona (symbol władzy królewskiej):

korona

Krone f

korona cierniowa

Dornenkrone f

korona ci z głowy nie spadnie

dir bricht kein Zacken m [o. fällt kein Stein m ] aus der Krone ugs

2. korona (diadem):

korona

Diadem nt

3. korona BOT (górna część: kwiatu):

korona

Krone f

korona drzewa

Baumkrone f

4. korona:

korona MED, ANAT

[Zahn]krone f

5. korona (waluta):

korona

Krone f

korowy [korovɨ] ADJ BOT

miękisz korowy

Kollenchym nt

koronka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [koronka] SUBST f

1. koronka (tkanina):

koronka

Spitze f

2. koronka MED (materiał dentystyczny):

koronka

[Zahn]krone f

koronny [koronnɨ] ADJ

koronny

Kron-

JUR świadek koronny

Kronzeuge m

I . korować <‑ruje; Imperf koruj> [korovatɕ] VERB trans

korować

entrinden

korować pniaki

Baumstümpfe entrinden

II . korować <‑ruje; Imperf koruj> [korovatɕ] VERB refl

korować

sich Akk schälen

korowaj <Gen ‑a [lub ‑u], Pl ‑e> [korovaj] SUBST m GASTRO

korowaj

≈ Hochzeitskuchen m (in Russland und in der Ukraine)

upiec korowaj

einen Hochzeitskuchen backen

korowód <Gen ‑wodu, Pl ‑wody> [korovut] SUBST m (pochód)

korowód

[Um]zug m

korowód weselny

Hochzeitsreigen m