Übersetzungen für „koniunktiwus“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

koniunktiwus [koɲuŋktivus] SUBST m

koniunktiwus → coniunctivus

Siehe auch: coniunctivus

coniunctivus <Gen ‑vu, Pl ‑vy> [koɲuŋktivus] SUBST m LING

1. coniunctivus kein Pl (tryb przypuszczający):

coniunctivus

Konjunktiv m

2. coniunctivus (czasownik w trybie przypuszczającym):

coniunctivus

Konjunktiv nt

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

W zdaniach prostych oznacza czynność nierzeczywistą; od formy koniunktiwu zależy relacja między mówiącym a czynnością.

pl.wikipedia.org

Jest reliktem istniejącego w starszych formach języka koniunktiwu.

pl.wikipedia.org

Formy te pochodzą od dawnego koniunktiwu.

pl.wikipedia.org

Ewentualnym przeczeniem dla czasownika w koniunktiwie jest non.

pl.wikipedia.org

Istnieją cztery główne formy koniunktiwu: czasu teraźniejszego, czasu przeszłego niedokonanego, czasu przeszłego dokonanego i czasu zaprzeszłego.

pl.wikipedia.org

Ewentualnym zaprzeczeniem czasownika w koniunktiwie jest non.

pl.wikipedia.org

W powyższym zdaniu czasownik attulissent, który normalnie przyjąłby formę attullerant, upodobnił się do czasownika essent, który formę koniunktiwu przyjął z powodu mowy zależnej.

pl.wikipedia.org