Übersetzungen für „nanič“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

nandu [nandu] SUBST m inv ZOOL

nandu

Nandu m

nanos <Gen ‑u, Pl ‑y> [nanos] SUBST m GEO

nanos

Anschwemmung f

nanieść [naɲeɕtɕ]

nanieść perf od nanosić

Siehe auch: nanosić

nanosić <‑si; Imperf ‑oś; perf nanieść> [nanoɕitɕ] VERB trans

1. nanosić (przynieść dużą ilość):

nanosić czegoś

etw [in Mengen] herbeiholen

2. nanosić (osadzić):

nanosić czegoś

etw anschwemmen

3. nanosić (wpisać):

nanosić poprawki, zmiany

eintragen

nanosić poprawki, zmiany

einfügen

nanosić <‑si; Imperf ‑oś; perf nanieść> [nanoɕitɕ] VERB trans

1. nanosić (przynieść dużą ilość):

nanosić czegoś

etw [in Mengen] herbeiholen

2. nanosić (osadzić):

nanosić czegoś

etw anschwemmen

3. nanosić (wpisać):

nanosić poprawki, zmiany

eintragen

nanosić poprawki, zmiany

einfügen

nadanie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [nadaɲe] SUBST nt (praw)

nadanie

Verleihung f

być na uroczystości nadania tytułu profesora

bei der Feier anlässlich der Verleihung des Professortitels sein

nartnik <Gen ‑a, Pl ‑i> [nartɲik] SUBST m meist Pl ZOOL

nartnik

Wasserläufer m

nadgnić [nadgɲitɕ]

nadgnić perf od nadgniwać

Siehe auch: nadgniwać

nadgniwać <‑wa; perf nadgnić> [nadgɲivatɕ] VERB intr ugs (zaczynać gnić)

nadgniwać

anfaulen

jabłka w skrzynkach nadgniły

die Äpfel mpl in den Kisten sind angefault

nagonić [nagonitɕ]

nagonić perf od naganiać

Siehe auch: naganiać

naganiać <‑ia; Imperf ‑aj; perf nagnać [lub nagonić]> [nagaɲatɕ] VERB trans

naganiać (napędzić):

naganiać

antreiben

naganiać zwierzęta

zusammentreiben

naganiać liście, chmury

herbeitreiben

naganiać liście, chmury

heranwehen

Wendungen:

naganiać kogoś do roboty/nauki

jdn zum Arbeiten/Lernen antreiben

naiwnie [naivɲe] ADV

naiwnie

naiv

naiwnie

blauäugig

postępować naiwnie

naiv handeln

naiwnie się tłumaczyć

sich Akk naiv entschuldigen

coś brzmi naiwnie

etw klingt naiv

uznanie <Gen ‑ia, kein Pl > [uznaɲe] SUBST nt geh

1. uznanie (przyjęcie za słuszne: osiągnięć, racji):

uznanie

Anerkennung f

2. uznanie (decyzja):

uznanie

Ermessen nt

uznanie

Belieben nt

pozostawić coś do czyjegoś uznania

etw in jds Ermessen stellen

według czyjegoś uznania

nach jds Belieben [o. Ermessen]

według mojego uznania

nach meinem Ermessen

pozostawiam to do twojego uznania

das überlasse ich deinem Ermessen

3. uznanie (poważanie):

uznanie

Anerkennung f

uznanie

Ansehen nt

cieszyć się uznaniem

Ansehen genießen

cieszyć się uznaniem

anerkannt sein

słowa uznania

Anerkennungsworte ntpl

w dowód uznania [jego/jej osiągnięć]

in Anerkennung [seiner/ihrer Verdienste]

zdobyć uznanie

Ansehen erlangen

4. uznanie (potwierdzenie):

uznanie własnego błędu

das Eingeständnis nt des eigenen Fehlers

uznanie ojcowstwa JUR

Anerkennung der Vaterschaft

5. uznanie (poczytanie):

uznanie za zmarłego

Todeserklärung f

uznanie za zaginionego

Vermisstenerklärung f

onanizm <Gen ‑u, loc ‑zmie, kein Pl > [onaɲism] SUBST m MED

onanizm

Selbstbefriedigung f

onanizm

Onanie f