Übersetzungen für „dźwięczny“ im Russisch » Polnisch-Wörterbuch

(Springe zu Polnisch » Russisch)

зво́нкий

dźwięczny

зво́нкий

dźwięczny

све́жий

dźwięczny

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

W dołgańskim i jakuckim oznacza dźwięk [ɟ], czyli spółgłoskę zwartą podniebienną dźwięczną.

pl.wikipedia.org

Dwuznak używany jest w języku abchaskim, w którym pełni rolę spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowo dźwięcznej (/d͡ʒ/).

pl.wikipedia.org

Używana jest do oznaczenia dźwięku [ŋ], tj. spółgłoski nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

Szczegółowo wyjaśnił, na czym polegały używane przez niego w stylu wzniosłym środki wyrazu: rytmika mowy, dźwięczne klauzule zdaniowe, śmiała metaforyka czy figury retoryczne.

pl.wikipedia.org

W abchaskim oznacza dźwięk [ʒ], czyli spółgłoskę szczelinową zadziąsłową dźwięczną, a w kabardyjskim [ʒʲ], czyli palatalizowany wariant wyżej wspomnianej spółgłoski.

pl.wikipedia.org

Używana jest do oznaczenia dźwięku [ɓ], tj. spółgłoski iniektywnej dwuwargowej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

W grece współczesnej gamma reprezentuje spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną /ɣ/ lub spółgłoskę szczelinową podniebienną dźwięczną /ʝ/.

pl.wikipedia.org

W języku polskim nie istnieje fonem będący dźwięcznym odpowiednikiem fonemu /x/, a więc /ɣ/.

pl.wikipedia.org

Ponadto występowały w nim dźwięczne głoski przydechowe, zwarte zmiękczone i zaokrąglone, a także inne głoski, znane m.in. z języka polskiego.

pl.wikipedia.org

We wszystkich wspomnianych językach odpowiada dźwiękowi [ŋ], tj. spółgłosce nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org