Übersetzungen für „zakonnicy“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zakonnik (-ica) <Gen ‑a, Pl ‑icy> [zakoɲɲik] SUBST m (f)

zakonnik (-ica)

Mönch m

zakonnik (-ica)

Ordensbruder m

zakopcić [zakoptɕitɕ]

zakopcić perf od kopcić

Siehe auch: kopcić

I . kopcić <‑ci; Imperf kopć> [koptɕitɕ] VERB intr

1. kopcić (dymić):

kopcić

rauchen

kopcić

qualmen

2. kopcić < perf na‑> abw ugs (palić papierosy):

kopcić

paffen abw ugs

kopcić

qualmen abw ugs

II . kopcić <‑ci; Imperf kopć> [koptɕitɕ] VERB refl (palić się)

kopcić

qualmen

kopcić

rußen

zakotwić [zakotfitɕ]

zakotwić perf od kotwić

Siehe auch: kotwić

kotwić <kotwi; Imperf ‑ij; perf za‑> [kotvitɕ] VERB trans (przymocowywać elementy budowlane)

kotwić

[ver]ankern

kotwić rusztowanie

das Gerüst verankern

zakochany¹ [zakoxanɨ] ADJ

zakochany w kimś/czymś

in jdn/etw verliebt [o. verknallt ugs ]

I . zakorzeniać <‑ia> [zakoʒeɲatɕ], zakorzenić [zakoʒeɲitɕ] perf VERB trans

1. zakorzeniać (wpoić coś komuś):

zakorzeniać

einprägen

zakorzeniać

einschärfen

mieć głęboko zakorzenione zasady moralne

tief verwurzelte moralische Prinzipien [o. Grundsätze] haben

głęboko zakorzeniona nienawiść

tief eingewurzelter Hass m

człowiek zakorzeniony w tradycji

in der Tradition verwurzelter Mensch

2. zakorzeniać (związać kogoś z czymś):

zakorzeniać

verankern

II . zakorzeniać <‑ia> [zakoʒeɲatɕ], zakorzenić [zakoʒeɲitɕ] perf VERB refl

1. zakorzeniać BOT:

zakorzeniać

sich Akk einwurzeln

zakorzeniać

Wurzeln schlagen

2. zakorzeniać:

zakorzeniać (utrwalać się)

sich Akk verwurzeln

zakorzeniać (zwyczaje, nawyki)

sich Akk einbürgern

zakorzeniać (zwyczaje, nawyki)

sich Akk einwurzeln

zakochanie <Gen ‑ia, kein Pl > [zakoxaɲe] SUBST nt geh

zakochanie

Verliebtheit f

pierwsze zakochanie

die erste Verliebtheit