Übersetzungen für „onderwijsinspectie“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ar·beids·in·spec·tie <arbeidsinspectie|s> [ɑrbɛitsɪnspɛksi] SUBST f

arbeidsinspectie

Gewerbeaufsicht f

on·der·wijs [ɔndərwɛis] SUBST nt geen Pl

1. onderwijs:

onderwijs (onderricht)

Unterricht m

onderwijs (vorming)

Bildung f

onderwijs aan buitenlanders

Unterricht für Ausländer

buitengewoon onderwijs

Sonderschulunterricht m

confessioneel onderwijs

konfessionelle(r) Unterricht m

onderwijs geven (aan iem)

(jdm) Unterricht erteilen [o. geben]

hoger onderwijs univ.

Hochschulunterricht m

hoger onderwijs (hbo)

Fachhochschulunterricht m

onderwijs in informatica

Unterricht in Informatik

onderwijs in een vreemde taal

fremdsprachliche(r) Unterricht m

onderwijs in (de) vreemde talen

Fremdsprachenunterricht m

klassikaal onderwijs

Frontalunterricht m

klassikaal onderwijs

Klassenunterricht m

lager onderwijs

Grundschulunterricht m

het middelbaar [o. voortgezet ] onderwijs

der Sekundarbereich

onderzoek en onderwijs

Forschung und Lehre

openbaar onderwijs

Unterricht an öffentlichen Schulen

onderwijs volgen

Unterricht bekommen

onderwijs voor volwassenen

Erwachsenenbildung f

2. onderwijs:

onderwijs (instellingen)

Unterrichtswesen nt

onderwijs (instellingen)

Bildungswesen nt

onderwijs (de scholen)

schulische(r) Bereich m

bij het onderwijs zijn

im Schuldienst tätig sein

3. onderwijs (ministerie):

onderwijs

Kultusministerium nt

de afdeling onderwijs van een gemeente

das Schulamt

in·spec·tie <inspectie|s, inspec|tiën> [ɪnspɛksi] SUBST f

inspectie

Inspektion f

algehele inspectie

Generalinspektion f

inspectie houden

eine Inspektion vornehmen

op inspectie gaan

eine Inspektionsreise machen

on·der·wij·zen <onderwees, h. onderwezen> [ɔndərwɛizə(n)] VERB trans

onderwijzen

unterrichten

onderwijzen

unterweisen form

iem in een vreemde taal onderwijzen

jdn in einer Fremdsprache unterrichten

het onderwijzend personeel

die Lehrerschaft

het onderwijzend personeel (aan een bepaalde instelling ook)

der Lehrkörper

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m

on·der·wij·ze·res <onderwijzeres|sen> [ɔndərwɛɪzərɛs] SUBST f

onderwijzeres weibliche Form von onderwijzer

Siehe auch: onderwijzer

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m