Übersetzungen für „onderwijskracht“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

be·wijs·kracht [bəwɛiskrɑxt] SUBST f geen Pl

bewijskracht

Beweiskraft f

bewijskracht hebben

beweiskräftig sein

on·der·wijs [ɔndərwɛis] SUBST nt geen Pl

1. onderwijs:

onderwijs (onderricht)

Unterricht m

onderwijs (vorming)

Bildung f

onderwijs aan buitenlanders

Unterricht für Ausländer

buitengewoon onderwijs

Sonderschulunterricht m

confessioneel onderwijs

konfessionelle(r) Unterricht m

onderwijs geven (aan iem)

(jdm) Unterricht erteilen [o. geben]

hoger onderwijs univ.

Hochschulunterricht m

hoger onderwijs (hbo)

Fachhochschulunterricht m

onderwijs in informatica

Unterricht in Informatik

onderwijs in een vreemde taal

fremdsprachliche(r) Unterricht m

onderwijs in (de) vreemde talen

Fremdsprachenunterricht m

klassikaal onderwijs

Frontalunterricht m

klassikaal onderwijs

Klassenunterricht m

lager onderwijs

Grundschulunterricht m

het middelbaar [o. voortgezet ] onderwijs

der Sekundarbereich

onderzoek en onderwijs

Forschung und Lehre

openbaar onderwijs

Unterricht an öffentlichen Schulen

onderwijs volgen

Unterricht bekommen

onderwijs voor volwassenen

Erwachsenenbildung f

2. onderwijs:

onderwijs (instellingen)

Unterrichtswesen nt

onderwijs (instellingen)

Bildungswesen nt

onderwijs (de scholen)

schulische(r) Bereich m

bij het onderwijs zijn

im Schuldienst tätig sein

3. onderwijs (ministerie):

onderwijs

Kultusministerium nt

de afdeling onderwijs van een gemeente

das Schulamt

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m

on·der·wij·ze·res <onderwijzeres|sen> [ɔndərwɛɪzərɛs] SUBST f

onderwijzeres weibliche Form von onderwijzer

Siehe auch: onderwijzer

on·der·wij·zer <onderwijzer|s> [ɔndərwɛizər] SUBST m

onderwijzer

Lehrer m

onderwijzer (aan basisschool)

Grundschullehrer m

on·der·richt [ɔndərɪxt] SUBST nt geen Pl

onderricht

Unterricht m

onderricht geven

Unterricht geben

wils·kracht [wɪlskrɑxt] SUBST f geen Pl

wilskracht

Willenskraft f

wilskracht

Willensstärke f

be·roeps·kracht <beroepskracht|en> [bərupskrɑxt] SUBST f

beroepskracht

bezahlte Arbeitskraft f

on·der·wijl [ɔndərwɛil] ADV

onderwijl

unterdessen

onderwijl

währenddessen

on·der·wij·zen <onderwees, h. onderwezen> [ɔndərwɛizə(n)] VERB trans

onderwijzen

unterrichten

onderwijzen

unterweisen form

iem in een vreemde taal onderwijzen

jdn in einer Fremdsprache unterrichten

het onderwijzend personeel

die Lehrerschaft

het onderwijzend personeel (aan een bepaalde instelling ook)

der Lehrkörper

mens·kracht SUBST f

menskracht → mankracht

Siehe auch: mankracht

man·kracht [mɑŋkrɑxt] SUBST f geen Pl

1. mankracht (menselijke kracht):

mankracht

Menschenkraft f

2. mankracht (sterkte aan manschappen):

mankracht

Arbeitskräfte Pl

ge·nees·kracht [ɣəneskrɑxt] SUBST f geen Pl

geneeskracht

Heilkraft f

ziels·kracht <zielskracht|en> [zilskrɑxt] SUBST f

zielskracht

Seelenstärke f