Übersetzungen für „thuislozen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

thuis·ho·ren <hoorde thuis, h. thuisgehoord> [tœyshorə(n)] VERB intr

1. thuishoren ugs (zijn plaats hebben):

thuishoren

hingehören

dat speelgoed hoort hier niet thuis

dieses Spielzeug gehört hier nicht hin

2. thuishoren (afkomstig zijn van):

thuishoren

sein

thuishoren

kommen

hij hoort in Amsterdam thuis

er kommt aus Amsterdam

thuis·ko·men <kwam thuis, i. thuisgekomen> [tœyskomə(n)] VERB intr

thuiskomen

heimkommen

thuiskomen

nach Hause kommen

ik kom vaak bij hem thuis

ich besuche ihn oft zu Hause

lelijk thuiskomen (van iets)

es (mit etw Dat ) schlecht getroffen haben

thuis·blij·ven <bleef thuis, i. thuisgebleven> [tœyzblɛivə(n)] VERB intr

thuisblijven

zu Hause bleiben

hij kan wel thuisblijven übtr

das schafft er doch nicht

thuis·be·zor·gen <bezorgde thuis, h. thuisbezorgd> [tœyzbəzɔrɣə(n)] VERB trans

thuisbezorgen

nach Hause liefern

thuis·komst [tœyskɔmst] SUBST f geen Pl

thuiskomst

Ankunft f zu Hause

thuiskomst

Eintreffen nt zu Hause

thuiskomst (na een langere afwezigheid)

Heimkehr f

thuis·bren·gen <bracht thuis, h. thuisgebracht> [tœyzbrɛŋə(n)] VERB trans

1. thuisbrengen (naar, aan huis brengen):

thuisbrengen

nach Hause bringen

2. thuisbrengen ugs (weten te plaatsen):

thuisbrengen

unterbringen

iets/iem niet thuis kunnen brengen

etw/jdn nicht unterbringen können

thuis·pa·gi·na <thuispagina|'s> SUBST f

thuispagina

Homepage f

thuis·wer·ker <thuiswerker|s> [tœyswɛrkər] SUBST m

thuiswerker

Heimarbeiter m

thuis·club <thuisclub|s> [tœysklʏp] SUBST f

thuisclub

Gastgeber m meist Pl

thuisclub

Heimmannschaft f

thuis·reis <thuis|reizen> [tœysrɛis] SUBST f

thuisreis

Heimreise f

thuis·werk [tœyswɛrk] SUBST nt geen Pl

thuiswerk

Heimarbeit f

thuis·markt <thuismarkt|en> [tœysmɑrkt] SUBST f

thuismarkt

Inlandsmarkt m

thuismarkt

einheimische(r) Markt m

thuis·ban·kie·ren <thuisbankierde, h. thuisgebankierd> [tœyzbɑŋkirə(n)] VERB intr

thuisbankieren

Homebanking nt

ge·plo·zen VERB

geplozen volt. deelw. van pluizen

Siehe auch: pluizen

plui·zen <pluisde, h. gepluisd> [plœyzə(n)] VERB intr

1. pluizen (pluizen afgeven):

pluizen

fusseln

die stof pluist erg

dieser Stoff fusselt sehr

2. pluizen (iets nazoeken):

pluizen

stöbern

in een boek pluizen

in einem Buch stöbern