Niederländisch » Deutsch

hei·en <heide, h. geheid> [hɛiə(n)] VERB trans

hei·den <heiden|en> [hɛidə(n)] SUBST m

he·len2 <heelde, h. geheeld> [helə(n)] VERB trans

2. helen (genezen):

hea·len <healde, h. geheald> [hiːlə(n)] VERB trans

hel·len <helde, h. geheld> [hɛlə(n)] VERB intr

heu·len <heulde, h. geheuld> [hølə(n)] VERB intr

he·ke·len <hekelde, h. gehekeld> [hekələ(n)] VERB trans

1. hekelen (bekritiseren):

2. hekelen (vlas):

hei·bei SUBST f

heibei → haaibaai

Siehe auch: haaibaai

haai·baai <haaibaai|en> [hajbaj] SUBST f

hei·de <heide|n> [hɛidə] SUBST f

hei·bel <heibel|s> [hɛibəl] SUBST m

1. heibel (herrie):

Radau m

2. heibel (onenigheid):

Krach m

hei·din SUBST f

heidin weibliche Form von heiden

Siehe auch: heiden

hei·den <heiden|en> [hɛidə(n)] SUBST m

hein·de [hɛində] ADV

heim·wee [hɛimwe] SUBST nt geen Pl

he·den1 [hedə(n)] SUBST nt geen Pl

he·sen VERB

hesen 3. Pl Sg Imperf van hijsen¹, hijsen²

Siehe auch: hijsen , hijsen

hij·sen2 <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] VERB intr ((veel) drinken)

hij·sen1 <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] VERB trans

2. hijsen (met moeite naar boven brengen):

3. hijsen ((veel) drinken):

saufen sl

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski