Niederländisch » Deutsch

hin·ken <hinkte, h. gehinkt> [hɪŋkə(n)] VERB intr

hin·ni·ken <hinnikte, h. gehinnikt> [hɪnəkə(n)] VERB intr

hin·gen VERB

hingen 3. Pers Pl Imperf van hangen¹, hangen²

Siehe auch: hangen , hangen

han·gen1 <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] VERB trans (bevestigen, ophangen)

hin·ke·len <hinkelde, h. gehinkeld> [hɪŋkələ(n)] VERB intr

hac·ken [hɛkə(n)] VERB alleen inf.

pick·nic·ken <picknickte, h. gepicknickt> [pɪknɪkə(n)] VERB intr

uit·chec·ken <checkte uit, h. uitgecheckt> [œytʃɛkə(n)] VERB intr verk.


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski