Niederländisch » Deutsch

pie·pen <piepte, h. gepiept> [pipə(n)] VERB intr

2. piepen (zacht spreken):

piep·zak [pipsɑk] SUBST m geen Pl

piek·haar <piek|haren> [pikhar] SUBST nt

piep·klein [pipklɛin] ADJ

piep·dier SUBST nt

piepdier → piepbeest

Siehe auch: piepbeest

piep·beest <piepbeest|en> [pibest] SUBST nt

pie·pe·rig [pipərəx] ADJ

piep·stem <piepstem|men> [pipstɛm] SUBST f

piep·jong [pipjɔŋ] ADJ

piep·schuim [pipsxœym] SUBST nt geen Pl

pie·per <pieper|s> [pipər] SUBST m

2. pieper (portofoon):

3. pieper ugs (aardappel):

pie·len1 <pielde, h. gepield> [pilə(n)] VERB intr (priegelen)

pier·cen <piercete, h. gepiercet> [pirsə(n)] VERB trans

pie·ke·ren <piekerde, h. gepiekerd> [pikərə(n)] VERB intr

piek·fijn [pikfɛin] ADJ

1. piekfijn (keurig):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski