Niederländisch » Deutsch

schif·ten1 <schiftte, h. geschift> [sxɪftə(n)] VERB trans

2. schiften (afzonderen):

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VERB intr

2. schijnen übtr (stralen):

schij·ten1 <scheet, h. gescheten> [sxɛitə(n)] VERB trans (ontlasten)

schik·ken1 <schikte, h. geschikt> [sxɪkə(n)] VERB trans

schim·mel <schimmel|s> [sxɪməl] SUBST m

1. schimmel (witachtige uitslag):

2. schimmel plantk. (klasse):

Pilz m

3. schimmel (plantje):

4. schimmel (paard):

schie·pen VERB

schiepen 3. Pers Pl Imperf van scheppen¹

Siehe auch: scheppen , scheppen

schep·pen2 <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] VERB trans

2. scheppen (tot zich nemen):

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

schil·len1 <schilde, h. geschild> [sxɪlə(n)] VERB trans

schim·pen <schimpte, h. geschimpt> [sxɪmpə(n)] VERB intr


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski