Übersetzungen für „tegensprekend“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

te·gen·spre·ken <sprak tegen, h. tegengesproken> [teɣə(n)sprekə(n)] VERB trans

1. tegenspreken (zich met woorden verzetten tegen):

tegenspreken

widersprechen +Dat

zonder tegenspreken ging hij mee

ohne zu widersprechen ging er mit

2. tegenspreken:

tegenspreken (juistheid van iets ontkennen)

widersprechen

tegenspreken (iets)

bestreiten

dat gerucht is door niemand tegengesproken

dieses Gerücht wurde von niemandem bestritten

dat moet ik tegenspreken

da muss ich widersprechen

3. tegenspreken (strijdig zijn):

tegenspreken

widersprechen

de verklaringen spreken elkaar tegen

die Erklärungen widersprechen sich gegenseitig

het een spreekt het ander tegen

das eine widerspricht dem anderen

te·gen·stre·ven <streefde tegen, h. tegengestreefd> [teɣə(n)strevə(n)] VERB intr

tegenstreven (zich verzetten)

Widerstand leisten +Dat

tegenstreven (tegenwerken)

entgegenarbeiten +Dat

zonder tegenstreven

widerstandslos

te·gen·spar·te·len <spartelde tegen, h. tegengesparteld> [teɣə(n)spɑrtələ(n)] VERB intr

tegenspartelen

sich sträuben

te·gen·spoed [teɣə(n)sput] SUBST m geen Pl

tegenspoed

Missgeschick nt

tegenspoed (onaangenaamheden)

Unglück nt

te·gen·spe·ler <tegenspeler|s> [teɣə(n)spelər] SUBST m

tegenspeler

Gegenspieler m

te·gen·stre·ver <tegenstrever|s> [teɣə(n)strevər] SUBST m verouderd

tegenstrever

Gegner m

tegenstrever (persoonlijke vijand)

Widersacher m

tegenstrever SPORT

Kontrahent m form

wel·spre·kend [wɛlsprekənt] ADJ

1. welsprekend (personen):

welsprekend

beredt

welsprekend

sprachgewandt

welsprekend

redegewandt

2. welsprekend (overtuigend):

welsprekend

vielsagend

welsprekend

überzeugend

welsprekende argumenten

überzeugende Argumente

een welsprekend zwijgen

ein beredtes Schweigen

te·gen·wer·ken¹ <werkte tegen, h. tegengewerkt> [teɣə(n)wɛrkə(n)] VERB trans

tegenwerken (iem)

(jdm) Steine in den Weg legen

tegenwerken (iets)

entgegenarbeiten +Dat

tegenwerken (plan)

durchkreuzen

tegenwerken (stiekem)

hintertreiben

tegenwerkende factoren

hemmende Faktoren Pl

iem in zijn plannen tegenwerken

jds Pläne durchkreuzen

on·te·gen·spre·ke·lijk ADJ

ontegensprekelijk → ontegenzeglijk

Siehe auch: ontegenzeglijk

on·te·gen·zeg·lijk [ɔnteɣənzɛxlək] ADJ

ontegenzeglijk

unbestreitbar

ontegenzeglijk

unstrittig

te·gen·sput·te·ren <sputterde tegen, h. tegengesputterd> [teɣə(n)spʏtərə(n)] VERB intr

tegensputteren

mucken ugs

tegensputteren

murren

te·gen·spraak [teɣə(n)sprak] SUBST f geen Pl

tegenspraak

Widerspruch m

tegenspraak (opmerking)

Widerrede f

een tegenspraak in zichzelf

ein innerer Widerspruch

dat is in tegenspraak met …

das steht in Widerspruch zu … +Dat

zonder tegenspraak

widerspruchslos

spre·kend¹ <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] ADJ

1. sprekend (geluid gevend):

sprekend

sprechend

de sprekende film

der Tonfilm

2. sprekend (sterk uitkomend):

sprekend

treffend

sprekend

deutlich ausgeprägt

een sprekende gelijkenis

eine täuschende Ähnlichkeit

sprekende kleuren

lebhafte Farben Pl

een sprekend portret

ein ausdrucksvolles Porträt

3. sprekend (duidelijk):

sprekend

sprechend

sprekend

schlagend

4. sprekend (met veel uitdrukking):

sprekend

sprechend

sprekend

ausdrucksvoll

te·gen·stand [teɣə(n)stɑnt] SUBST m geen Pl

tegenstand

Widerstand m

(iem) tegenstand bieden

(jdm) Widerstand leisten

tegenstand ondervinden [o. ontmoeten ]

auf Widerstand Akk stoßen