Übersetzungen für „Zwangs“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zwany [zvanɨ] ADJ

tak zwany

so genannt

zwada <Gen ‑dy, Pl ‑dy> [zvada] SUBST f geh (sprzeczka)

zwada

Zank m

zwada

Streit m

zwabiać <‑ia> [zvabjatɕ], zwabić [zvabitɕ] perf VERB trans

zwabiać

anlocken

zwabiła go namiętnym spojrzeniem

sie lockte ihn mit einem leidenschaftlichen Blick an

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] ugs VERB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen ugs

zwalać

runterschmeißen ugs

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen ugs

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen ugs

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken ugs

zwalać

abschreiben

4. zwalać ugs (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] ugs VERB refl

1. zwalać ugs (przewracać się):

zwalać

umkippen ugs

zwalać

umfallen

2. zwalać ugs (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen übtr ugs

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien ugs

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen übtr ugs

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwalić [zvalitɕ]

zwalić perf od zwalać

Siehe auch: zwalać

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] ugs VERB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen ugs

zwalać

runterschmeißen ugs

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen ugs

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen ugs

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken ugs

zwalać

abschreiben

4. zwalać ugs (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] ugs VERB refl

1. zwalać ugs (przewracać się):

zwalać

umkippen ugs

zwalać

umfallen

2. zwalać ugs (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen übtr ugs

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien ugs

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen übtr ugs

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwarty [zvartɨ] ADJ

1. zwarty (skupiony):

zwarty zabudowa

geschlossen

zwarty tłum

dicht gedrängt

zwarty zarośla

dicht

2. zwarty (jednolity):

zwarty kompozycja, struktura

einheitlich

zwarty kompozycja, struktura

geschlossen

3. zwarty LING:

spółgłoska zwarta

Verschlusslaut m

spółgłoska zwarta

Explosivlaut m

zważyć [zvaʒɨtɕ]

zważyć perf od zważać

Siehe auch: zważać

I . zważać <‑ża; perf zważyć> [zvaʒatɕ] VERB trans nur perf (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; perf zważyć> [zvaʒatɕ] VERB intr (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich Akk um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

zwałka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [zvawka] SUBST f meist lp ugs

zwałka

[Aus]kippen nt

zwałka

[Aus]schütten nt

I . zważać <‑ża; perf zważyć> [zvaʒatɕ] VERB trans nur perf (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; perf zważyć> [zvaʒatɕ] VERB intr (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich Akk um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

I . zwać <zwie; Imperf zwij> [zvatɕ] VERB trans

zwać geh:

zwać

nennen

zwać

heißen geh

zwą go braciszkiem

sie nennen ihn Brüderchen

tak zwany

so genannt

Wendungen:

jak zwał tak zwał

egal wie etw/jmd heißt

II . zwać <zwie; Imperf zwij> [zvatɕ] VERB refl

zwać geh:

zwać się

sich Akk nennen

zwać się

heißen

co się zowie

im wörtlichen Sinne

co się zowie

wie sich’s [o. es sich] gehört

Wendungen:

jak się zwał, tak się zwał, byleby się dobrze miał sprichw

egal wie etw ist, Hauptsache es passt

zwał <Gen ‑u, Pl ‑y> [zvaw] SUBST m meist Pl

1. zwał ugs (sterta czegoś):

zwał

Haufen m

zwały piasku

Sandhaufen mpl

2. zwał:

zwał MIN, TECH

Halde f

zwał MIN, TECH

Kippe f

szwank <Gen ‑u, Pl ‑i> [ʃfaŋk] SUBST m

narazić kogoś/coś na szwank

jdn/etw einer Gefahr aussetzen

wyjść z czegoś bez szwanku

etw unversehrt überstehen

wyjść z czegoś bez szwanku

heil davonkommen