Übersetzungen für „yazın“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

fanzin <Gen ‑u, Pl ‑y> [faw̃ʑin] SUBST m sl (gazetka)

fanzin

Fanzine nt

czytać fanzin

Fanzine lesen

tuzin <Gen ‑a, Pl ‑y> [tuʑin] SUBST m

1. tuzin (dwanaście sztuk):

tuzin

Dutzend nt

2. tuzin (mnóstwo):

tuzin

Dutzende ntpl

bazia <Gen ‑zi, Pl ‑ie> [baʑa] SUBST f meist Pl BOT

bazia

[Weiden]kätzchen nt

gazik <Gen ‑a, Pl ‑i> [gaʑik] SUBST m

1. gazik ugs (samochód):

gazik

Geländewagen m

gazik

Jeep ® m

2. gazik (tamponik):

gazik

Kompresse f

kazić <kazi; Imperf kaź> [kaʑitɕ] VERB intr przest

1. kazić (gorszyć: umysł):

kazić

verderben

2. kazić (działać niszcząco: wodę, powietrze):

kazić

verderben

kazić

verseuchen

3. kazić:

kazić (szpecić) (grymas)

entstellen

łazić <‑zi; Imperf łaź; perf po‑> [waʑitɕ] VERB intr ugs

1. łazić (włóczyć się):

łazić

herumziehen ugs

łazić

sich Akk herumtreiben ugs

łazić za kimś/czymś

hinter jdm/etw her sein

2. łazić (chodzić, wdrapując się):

łazić

herumklettern

łazić jak kot po drzewach

herumklettern wie eine Katze f auf Bäume

łazik <Gen ‑a, Pl ‑i> [waʑik] SUBST m

1. łazik scherzh ugs (włóczęga):

łazik

Tippelbruder m scherzh

łazik

Bummler m ugs

2. łazik AUTO:

łazik

Kübelwagen m

łazik

Jeep ® m

łazik

Geländewagen m

jechać łazikiem

mit dem Jeep ® fahren

I . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB intr

1. razić nur imper:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić nur imper geh (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB trans geh

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

Gruzin(ka) <Gen ‑a, Pl ‑i> [gruʑin] SUBST m(f)

Gruzin(ka)

Georgier(in) m (f)

muezin <Gen ‑a, Pl ‑i> [muezin] SUBST m REL

muezin

Muezzin m

nazizm <Gen ‑u, loc ‑zmie, kein Pl > [naʑism] SUBST m

nazizm HIST, POL

Nazismus m abw ugs

nazizm HIST, POL

Nationalsozialismus m

zwalczać nazizm

den Nazismus bekämpfen

skazić [skaʑitɕ]

skazić perf od skażać

Siehe auch: skażać

skażać <‑ża; perf skazić> [skaʒatɕ] VERB trans

skażać CHEM, PHYS

verseuchen

teren skażać

das Gelände verseuchen

urazić [uraʑitɕ]

urazić perf od urażać

Siehe auch: urażać

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB trans geh

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB refl geh

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

włazić <‑zi; perf wleźć> [vwaʑitɕ] VERB intr ugs

1. włazić (dostawać się do środka):

włazić w coś

in etw Akk hineinkriechen

2. włazić (wdrapywać się):

włazić na dach

auf das Dach hinaufklettern [o. hinaufsteigen]

wlazł na gruszkę, rwał pietruszkę, rzepa mu się rodzi sprichw

jd erzählt Ammenmärchen

3. włazić (wchodzić):

włazić w kałużę

in eine Pfütze treten

włazić komuś w oczy

in jds Blickfeld geraten

włazić komuś w oczy

jdm auffallen

4. włazić (tkwić):

włazić

stecken bleiben

drzazga wlazła mi w palec

ich habe mir einen Splitter in den Finger gezogen

5. włazić (mieścić się):

włazić

hineinpassen

włazić

hineingehen

to już nie wlezie

das passt nicht mehr hinein [o. geht nicht mehr rein ugs ]

ile wlezie

was das Zeug nt hält ugs

I . złazić¹ <‑zi> [zwaʑitɕ] VERB trans perf ugs (przemierzać)

złazić

ablatschen ugs

złazić

durchstreifen

złazić

durchwandern

w kilka godzin zleźliśmy całą okolicę

in ein paar Stunden haben wir die ganze Gegend durchstreift

II . złazić¹ <‑zi> [zwaʑitɕ] VERB refl perf ugs (zmęczyć się chodzeniem)

złazić

erschöpft vom Wandern sein

złaziliśmy się po lesie

nach der Wanderung durch den Wald waren wir erschöpft

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić perf od zrażać

Siehe auch: zrażać

I . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB trans (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich Dat mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich Akk einnehmen

II . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB refl (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw Dat verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich Akk durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

zrazik <Gen ‑a, Pl ‑i> [zraʑik] SUBST m

1. zrazik ugs Dim od zraz

2. zrazik ANAT:

zrazik

Läppchen nt

Siehe auch: zraz

zraz <Gen ‑u [lub ‑a], Pl ‑y> [zras] SUBST m GASTRO

zraz

Rinderroulade f