Übersetzungen für „klecken“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . lẹcken [ˈlɛkən] VERB trans

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw Dat lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m lizał [perf po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg

pocałuj mnie gdzieś! abw ugs

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg

możesz mnie w dupę pocałować vulg

sich Dat die Finger nach etw lecken ugs

oblizywać [perf oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] VERB intr

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] VERB refl ugs

lecken

lizać się iron ugs

klạcken [ˈklakən] VERB intr ugs

klacken

klapać [perf klapnąć]

klịcken [ˈklɪkən] VERB intr

1. klicken (metallisch klingen):

klicken

brzęczeć [perf brzęknąć]

das Klicken

brzęk m

2. klicken COMPUT:

klicken

klikać [perf kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw Akk klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

blẹcken [ˈblɛkən] VERB trans

die Zähne blecken

wyszczerzać [perf wyszczerzyć] zęby

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] SUBST m

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko nt

Siehe auch: Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] SUBST m

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama f

blauer Fleck

siniak m

einen Fleck entfernen

usuwać [perf usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata f

3. Fleck ugs:

Fleck (Stelle)

miejsce nt

Fleck (Stück Land)

zakątek m

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [perf ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [perf posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza f

Fleck

plama f

I . kle̱ben [ˈkleːbən] VERB intr

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw Dat] kleben

przyklejać [perf przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia f jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula f kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce fpl są brudne od krwi

3. kleben fig ugs (festhalten an):

an etw Dat kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace fpl domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność f spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie ugs

II . kle̱ben [ˈkleːbən] VERB trans

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [perf przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben ugs

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [perf s‑]

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] VERB trans

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [perf ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] VERB refl (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . klẹmmen VERB trans (befestigen)

etw in etw Akk klemmen

wciskać [perf wcisnąć] coś w coś

etw unter etw Akk klemmen

przyciskać [perf przycisnąć] coś czymś

sich Dat etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen VERB intr

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [perf zaciąć] się

III . klẹmmen VERB refl

1. klemmen (sich quetschen):

sich Dat den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [perf przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen ugs (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen ugs (sich kümmern um):

sich hinter etw Akk klemmen

zabierać [perf zabrać] się energicznie do czegoś

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] SUBST nt

1. Becken:

Becken a. ANAT

miednica f

Becken GEO

zagłębie nt

Becken GEO

niecka f

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak m

Becken (Waschbecken)

umywalka f

Becken (Schwimmbecken)

basen m

3. Becken meist Pl MUS:

Becken

talerze Pl

Becken

czynele Pl

I . dẹcken [ˈdɛkən] VERB trans

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [perf pokryć]

decken Tisch

nakrywać [perf nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [perf pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN

czek m nie ma pokrycia

4. decken FIN (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [perf wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [perf za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

decken

kryć [perf po‑]

7. decken ZOOL (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] VERB refl

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

I . nẹcken [ˈnɛkən] VERB trans

necken

drażnić

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] VERB refl

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

Wendungen:

was sich liebt, das neckt sich Sprichw

kto się lubi, ten się czubi Sprichw

I . rẹcken [ˈrɛkən] VERB trans

recken Hals, Faust

wyciągać [perf wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [perf rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] VERB refl

recken

przeciągać [perf przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko nt przeciąga się w łóżku

wẹcken [ˈvɛkən] VERB trans

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [perf o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [perf wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Wẹcken <‑s, ‑> SUBST m A, südd

Wecken

bułka f

ạn|ecken [ˈanʔɛkən] VERB intr +sein

1. anecken (anstoßen):

anecken

potrącać [perf potrącić]

anecken

uderzać [perf uderzyć] [w coś]

2. anecken ugs:

anecken

podpadać [perf podpaść ]ugs

mit seinem Verhalten überall anecken

podpadać wszystkim swoim zachowaniem

der Schüler ist bei seinem Lehrer angeeckt

ten uczeń m podpadł swojemu nauczycielowi

chẹcken [ˈtʃɛkən] VERB trans

1. checken (überprüfen):

checken

sprawdzać [perf sprawdzić]

2. checken ugs (begreifen):

checken

kapować ugs

checken

kumać ugs

checken

załapać ugs

das hat er nicht gecheckt

nie skumał tego ugs

3. checken (im Eishockey):

checken

potrącać [perf potrącić]

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] VERB trans

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [perf włożyć]

stecken

wtykać [perf wetknąć]

stecken

wsuwać [perf wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [perf s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich Dat etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig ugs

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [perf przyszpilić ]ugs

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [perf przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [perf z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken ugs

możesz to sobie wsadzić ugs

3. stecken fig ugs:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia ugs

4. stecken ugs (investieren):

viel Geld in etw Akk stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy ugs

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken ugs (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [perf zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Stẹcken <‑s, ‑> [ˈʃtɛkən] SUBST m

Stecken REG:

Stecken

kij[ek] m

Wendungen:

Dreck am Stecken haben

mieć nieczyste sumienie

Klẹcks <‑es, ‑e> [klɛks] SUBST m

1. Klecks:

Klecks (Fleck, Farbklecks)

plama f

Klecks (Tintenklecks)

kleks m

2. Klecks ugs (Portion):

Klecks

kapka f ugs

Klecks

odrobina f

ein Klecks Marmelade

odrobina f marmolady

I . kle̱i̱n [klaɪn] ADJ

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka f

die Hose ist ihm zu klein

spodnie Pl są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m

kleiner werden

maleć [perf z‑]

kleiner werden

zmniejszać [perf zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę ugs

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło nt

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen Sprichw

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] ADV

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [perf dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen ugs

robić [perf z‑] siusiu ugs

Wendungen:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben ugs

praca f zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen ugs (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera ugs

klein beigeben

spuszczać [perf spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [perf dać] za wygraną