Übersetzungen für „pecken“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] SUBST nt

1. Becken:

Becken a. ANAT

miednica f

Becken GEO

zagłębie nt

Becken GEO

niecka f

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak m

Becken (Waschbecken)

umywalka f

Becken (Schwimmbecken)

basen m

3. Becken meist Pl MUS:

Becken

talerze Pl

Becken

czynele Pl

I . lẹcken [ˈlɛkən] VERB trans

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw Dat lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m lizał [perf po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg

pocałuj mnie gdzieś! abw ugs

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg

możesz mnie w dupę pocałować vulg

sich Dat die Finger nach etw lecken ugs

oblizywać [perf oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] VERB intr

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] VERB refl ugs

lecken

lizać się iron ugs

I . nẹcken [ˈnɛkən] VERB trans

necken

drażnić

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] VERB refl

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

Wendungen:

was sich liebt, das neckt sich Sprichw

kto się lubi, ten się czubi Sprichw

wẹcken [ˈvɛkən] VERB trans

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [perf o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [perf wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Wẹcken <‑s, ‑> SUBST m A, südd

Wecken

bułka f

I . dẹcken [ˈdɛkən] VERB trans

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [perf pokryć]

decken Tisch

nakrywać [perf nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [perf pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN

czek m nie ma pokrycia

4. decken FIN (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [perf wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [perf za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

decken

kryć [perf po‑]

7. decken ZOOL (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] VERB refl

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

I . rẹcken [ˈrɛkən] VERB trans

recken Hals, Faust

wyciągać [perf wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [perf rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] VERB refl

recken

przeciągać [perf przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko nt przeciąga się w łóżku

I . pạcken [ˈpakən] VERB trans

1. packen Koffer:

packen (einpacken)

pakować [perf s‑]

packen (in Gefäße)

wkładać [perf włożyć]

packen (in Papier)

owijać [perf owinąć]

packen (in Papier)

pakować [w papier]

seine Sachen packen

pakować swoje rzeczy

etw voll packen

napakować [lub napchać] coś

2. packen (ergreifen):

packen

dopaść

jdn am Arm packen

chwycić kogoś za ramię

jdn bei der Hand packen

chwycić kogoś za rękę

jdn beim Kragen packen ugs

rozprawić się z kimś ugs

3. packen (überkommen):

jdn packen (Angst, Wut)

ogarniać [perf ogarnąć] kogoś

mich packt die Leidenschaft/die Reiselust/das Entsetzen

ogarnia mnie namiętność f /chęć f podróżowania/przerażenie nt

dich hat es ja ganz schön gepackt! ugs

nieźle cię wzięło! ugs

4. packen fig:

packen (fesseln) (Buch)

fascynować [perf za‑]

5. packen ugs (schaffen):

etw packen Schule, Hürde

radzić [perf po‑] sobie z czymś

hast du die Prüfung gepackt?

poradziłeś sobie z egzaminem?

er packt es nie

[on] nigdy nie da sobie z tym rady

6. packen ugs (begreifen):

packen

kapować [perf s‑]

er packt’s nicht!

[on] tego nie kapuje! ugs

II . pạcken [ˈpakən] VERB intr

packen

pakować [perf s‑] się

ich muss noch packen

muszę się jeszcze spakować

III . pạcken [ˈpakən] VERB refl ugs (abhauen)

pack dich!

spadaj! ugs