Übersetzungen für „potrzbna“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

potrzebny [potʃebnɨ] ADJ

potrzebny

notwendig

potrzebny

erforderlich

to jest mi potrzebne

das brauche ich

jestem ci [jeszcze] potrzebny?

brauchst du mich [noch]?

potrzeba¹ <Gen ‑by, Pl ‑by> [potʃeba] SUBST f

1. potrzeba kein Pl (konieczność: inwestycji, reform, zmian):

potrzeba

Notwendigkeit f

w razie potrzeby

falls nötig

w razie potrzeby

nötigenfalls

w miarę potrzeby

[je] nach Bedarf

bez potrzeby

unnötigerweise

bez potrzeby

ohne Not

nie ma potrzeby się spieszyć

es gibt keinen Grund, sich zu beeilen

potrzeba fizjologiczna

Notdurft f geh

wyjść za potrzebą

seine Notdurft verrichten [gehen]

potrzeba chwili geh

Gebot nt der Stunde

potrzeba serca

Herzenssache f

potrzeba jest matką wynalazków sprichw

Not f macht erfinderisch

2. potrzeba meist Pl (rzecz niezbędna):

potrzeba

Bedürfnisse ntpl

potrzeba

Bedarf m

potrzeby bytowe

Grundbedürfnisse ntpl

potrzeby kulturalne

kulturelle Bedürfnisse

artykuły pierwszej potrzeby

Bedarfsgüter ntpl

artykuły pierwszej potrzeby

Konsumgüter ntpl

kropla w morzu potrzeb

ein Tropfen m auf den heißen Stein

na własne potrzeby

für [den] Eigenbedarf

3. potrzeba kein Pl (trudna sytuacja):

potrzeba

Notstand m

być w potrzebie

in Not [o. einer Notsituation] sein

nie opuścić kogoś w potrzebie

jdn in der Not nicht verlassen

potrząsać <‑sa> [potʃow̃satɕ], potrząsnąć [potʃow̃snoɲtɕ] VERB trans perf

potrząsać głową

mit dem Kopf schütteln

potrzepać [potʃepatɕ]

potrzepać perf od trzepać

Siehe auch: trzepać

I . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB trans

1. trzepać nur imper (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać ugs (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] ugs

3. trzepać scherzh (sprawdzać):

trzepać

abklopfen ugs

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab ugs

II . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB intr

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] vulg

sich Dat einen abwichsen [o. runterholen] vulg

2. trzepać ugs (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern ugs

trzepać językiem

plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber ugs

III . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB refl ugs

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich Akk mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać nur imper:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch m zappelt im Netz

I . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] VERB trans perf

1. potrzymać (przytrzymać):

potrzymać

halten

2. potrzymać (przechować):

potrzymać człowieka

behalten

potrzymać przedmiot

aufbewahren

II . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] VERB refl

potrzymać się za ręce

sich Akk an den Händen halten

III . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] VERB unpers

nie wiadomo, jak długo potrzyma mróz

man weiß nicht, wie lange der Frost m [noch] anhält [o. anhalten wird]

potrzebować <‑buje> [potʃebovatɕ] VERB trans perf

1. potrzebować (nie móc się obejść bez):

potrzebować czegoś [lub coś]

etw benötigen [o. brauchen]

potrzebować czegoś [lub coś]

einer Sache Gen bedürfen

2. potrzebować (musieć):

nie potrzebujesz tego robić

das brauchst du nicht zu machen

nie potrzebuję nikomu się tłumaczyć

ich brauche mich bei niemandem zu rechtfertigen

potrzask <Gen ‑u, Pl ‑i> [potʃask] SUBST m

potrzask

Falle f

Wendungen:

być [lub znaleźć się] w potrzasku

in der Falle [o. Patsche ugs ] sitzen

potrząść [potʃow̃ɕtɕ]

potrząść perf od trząść

Siehe auch: trząść

I . trząść <trzęsie; Imperf trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] perf VERB intr, trans

1. trząść (poruszać gwałtownie):

trząść kimś/czymś

jdn/etw schütteln [o. rütteln]

trząść owoce

Früchte vom Baum schütteln

2. trząść (jechać nierówno):

samochód trzęsie

der Wagen m holpert

3. trząść ugs (rządzić):

trząść kimś

jdn [herum]kommandieren ugs

trząść grupą/wydziałem

in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben ugs

4. trząść übtr (powodować drgawki):

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

das Fieber nt schüttelt mich

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

ich habe Schüttelfrost

zimno mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Kälte

zimno mnie [lub mną] trzęsie

es schüttelt mich vor Kälte

trząść portkami ugs

Fracksausen haben ugs

5. trząść übtr ugs (burzyć spokój):

gniew/złość mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Wut/Ärger

II . trząść <trzęsie; Imperf trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] perf VERB refl

1. trząść:

trząść (drgać) (człowiek)

zittern

trząść (ziemia)

beben

nogi się komuś trzęsą ze zmęczenia

jds Beine ntpl zittern vor Müdigkeit

głos się komuś trzęsie ze wzruszenia

jds Stimme f zittert vor Rührung

trząść się ze śmiechu

sich Akk vor Lachen schütteln

trząść się ze strachu

vor Angst zittern [o. schlottern]

trząść się z zimna

vor Kälte zittern [o. schlottern]

jeść, aż się uszy trzęsą ugs

sich Dat den Bauch voll schlagen ugs

trząść się jak barani ogon [lub galareta]

zittern wie ein Wackelpudding m ugs

miasto trzęsie się od plotek

die Stadt f brodelt vor Gerüchten übtr

widownia/teatr trzęsie się od oklasków

der Zuschauerraum m /das Theater nt bebt unter dem Applaus

trząść się w posadach

in den Grundfesten erschüttert werden

portki się komuś trzęsą ze strachu

jd hat Fracksausen ugs

2. trząść:

trząść (jechać nierówno) (pojazd)

rütteln

3. trząść ugs:

trząść (być poruszonym) (człowiek)

zittern

(być niespokojnym) trząść się nad kimś/czymś [lub o kogoś/coś]

um jdn/etw zittern

III . trząść <trzęsie; Imperf trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] perf VERB unpers

1. trząść (wywoływać dreszcze):

kogoś trzęsie

es schüttelt jdn

2. trząść (wywoływać gniew, oburzenie):

aż go trzęsło z nerwów

er zitterte vor Aufregung

trząść głową nad czymś

[verwundert] den Kopf [über etwas] schütteln

potrawka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [potrafka] SUBST f GASTRO

potrawka

Frikassee nt

potrawka z kurczaka

Hühnerfrikassee nt

potrójny [potrujnɨ] NUM

potrójny

dreifach

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć perf od pocierać, trzeć

Siehe auch: trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; Imperf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERB trans

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich Dat etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TECH:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; Imperf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERB refl

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich Dat reiben

2. trzeć ZOOL:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERB trans

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich Dat mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERB refl

pocierać się czymś

sich Akk mit etw reiben