Übersetzungen für „rijtuigen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

rij·tuig <rijtuig|en> [rɛitœyx] SUBST nt

1. rijtuig:

rijtuig (koets)

Wagen m

rijtuig (paard en rijtuig)

Fuhrwerk nt

een open rijtuig

ein offener Wagen

2. rijtuig:

rijtuig (treinwagen)

Wagen m

rijtuig (treinwagen)

Eisenbahnwagen m

rijtuig (tramwagen)

Straßenbahnwagen m

af·tui·gen <tuigde af, h. afgetuigd> [ɑftœyɣə(n)] VERB trans

1. aftuigen (afranselen):

aftuigen

verhauen

2. aftuigen:

aftuigen (trekdieren)

abschirren

aftuigen (van de toom)

abzäumen

3. aftuigen scheepv.:

aftuigen

abtakeln

ge·tui·gen¹ <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] VERB intr

1. getuigen:

getuigen (verklaring afleggen)

zeugen

getuigen (voor de rechtbank)

aussagen

tegen iem getuigen

gegen jdn zeugen

van iets kunnen getuigen

von etw ein Lied singen können

voor de rechtbank getuigen

vor Gericht aussagen

voor iems onschuld getuigen

jds Unschuld bezeugen

2. getuigen (spreken in het nadeel, voordeel van):

getuigen

zeugen

alles getuigt voor/tegen haar

alles spricht für/gegen sie

3. getuigen (tonen, blijk geven):

getuigen

beweisen

getuigen

zeugen

die daad getuigt van moed

die Tat zeugt von Mut

op·tui·gen <tuigde op, h. opgetuigd> [ɔptœyɣə(n)] VERB trans

1. optuigen (versieren):

optuigen

verzieren

optuigen

(aus)schmücken

optuigen

putzen

2. optuigen scheepv.:

optuigen

(auf)takeln

3. optuigen (een rijdier):

optuigen

(auf)zäumen

optuigen

aufschirren

4. optuigen (personen):

optuigen

auftakeln ugs

optuigen

aufdonnern sl

be·tui·gen <betuigde, h. betuigd> [bətœyɣə(n)] VERB trans

betuigen (uitspreken)

bekunden

betuigen (betonen)

bezeigen

betuigen (betonen)

bezeugen

(iem) zijn dank betuigen

(jdm) seinen Dank aussprechen

zijn onschuld betuigen

seine Unschuld beteuern

zijn waardering voor iets betuigen

sich anerkennend über etw Akk äußern

uit·zui·gen <zoog uit, h. uitgezogen> [œytsœyɣə(n)] VERB trans

1. uitzuigen (uitbuiten):

uitzuigen

aussaugen

uitzuigen

ausbeuten

2. uitzuigen (ontdoen, zuigend legen):

uitzuigen

aussaugen

rij·gen <reeg, h. geregen> [rɛiɣə(n)] VERB trans

1. rijgen (aan een snoer hechten):

rijgen

aufreihen

rijgen

auffädeln

iem aan de degen rijgen übtr

jdn mit dem Degen durchbohren

kralen [o. parels ] rijgen

Perlen auffädeln

2. rijgen (naaien):

rijgen

heften

rijgen

reihen

3. rijgen (met een snoer vastmaken):

rijgen

schnüren

schoenen rijgen

Schuhe schnüren

4. rijgen (een band door een schuif trekken):

rijgen

durchziehen

tui·gen <tuigde, h. getuigd> [tœyɣə(n)] VERB trans

1. tuigen (paard):

tuigen

anschirren

een paard tuigen

ein Pferd anschirren

2. tuigen scheepv.:

tuigen

(auf)takeln