Niederländisch » Deutsch

to·le·rant <tolerante, toleranter, tolerantst> [tolerɑnt] ADJ

to·le·re·ren <tolereerde, h. getolereerd> [tolererə(n)] VERB trans

sol·va·bel [sɔlvabəl] ADJ

to·le·ran·tie [tolerɑnsi] SUBST f geen Pl

1. tolerantie (verdraagzaamheid) ook med.:

2. tolerantie techn. (toegestane afwijking):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski