Übersetzungen für „öblítés“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

oblig <Gen ‑u, Pl ‑i> [oblik] SUBST m

1. oblig:

oblig EKON, FIN

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f geh

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUBST nt inv

obligo FIN, HANDEL

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

oblicze <Gen ‑cza, Pl ‑cza> [oblitʃe] SUBST nt

1. oblicze geh (twarz):

oblicze

Antlitz nt geh

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci übtr

dem Tod ins Gesicht sehen übtr [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERB trans

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERB refl

oblizać sobie palce/usta

sich Dat die Finger/Lippen [ab]lecken

gites [gites] ADJ ADV ugs

gites

geil

gites

Klasse

to był gites koncert

das war ein geiles Konzert nt

gites, że przyszedłeś

Klasse, dass du gekommen bist

oblat <Gen ‑a, Pl ‑aci> [oblat] SUBST m REL

1. oblat Pl (zakon):

oblat

Oblatenmissionare mpl

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate m

3. oblat HIST:

oblat

Oblate m

oblec¹ [oblets]

oblec perf od oblegać

Siehe auch: oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] VERB trans perf

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw Akk umringen

oblegać coś

sich Akk um etw drängen

oblot <Gen ‑u, Pl ‑y> [oblot] SUBST m

1. oblot LUFTF (okrążenie czegoś):

oblot

Umkreisen nt [im Flug]

oblot

Umrunden nt

oblot

eine Runde drehen

samolot dokonał oblotu miasta

das Flugzeug nt drehte eine Runde über der Stadt

2. oblot LUFTF (próbny lot):

oblot

Probeflug m

3. oblot (swobodne latanie):

oblot

Freiflug m

oblatać [oblatatɕ]

oblatać perf od oblatywać

Siehe auch: oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; perf oblecieć> [oblatɨvatɕ] VERB trans

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund m rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać ugs (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern ugs

II . oblatywać² <‑tuje; perf oblecieć> [oblatɨvatɕ] VERB intr

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; perf oblatać> [oblatɨvatɕ] VERB trans LUFTF

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

oblader <Gen ‑dra, Pl ‑dry> [oblader] SUBST m meist Pl (rodzaj deski)

oblader

Schwarte f

oblader

Schwartling m