Übersetzungen für „czasownika“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Genus verbi nt LING

strona czasownika f

Verbstamm <-[e]s, -stämme> m

temat czasownika m

"Passiv" ist eine der Kategorien des Genus verbi Bsp

"strona bierna" jest jedną z kategorii stron czasownika

Übersetzungen für „czasownika“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

perfektywność tematu czasownika

Perfektivität des Verbstamms

aspekt dokonany/niedokonany czasownika

perfektiver [o. vollendeter] /imperfektiver [o. unvollendeter] Verbalaspekt m

formy czasownika występujące obocznie

neben einander auftretende Formen fpl eines Verbes

zaprzeczone formy czasownika

verneinte Verbformen fpl

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

Zaprezentowane końcówki fleksyjne dołączane były do tematów morfologicznych czasownika.

pl.wikipedia.org

Participium futuri passivi (gerundivum) tworzy się przez dodanie do tematu czasownika -nd i końcówki deklinacyjnej -a (dla rodzaju żeńskiego), -us (dla rodzaju męskiego) lub -um (dla rodzaju nijakiego).

pl.wikipedia.org

Dołączone do czasownika w trybie rozkazującym nadaje poleceniu miękki, pojednawczy charakter, sygnalizujący bardziej pragnienie mówiącego niż faktyczny rozkaz.

pl.wikipedia.org

Termin wywodzi się od angielskiego czasownika to mob (nagabywać, napadać, zaczepiać) i rzeczownika mob (motłoch, tłum).

pl.wikipedia.org

W przeczeniach zaprzeczeniu podlega czasownik posiłkowy, a w pytaniach enklityka -ko|-kö doczepia się do form czasownika posiłkowego.

pl.wikipedia.org

Etymologia najlepiej odzwierciedlająca arabską tradycję leksykograficzną wywodzi imię z czasownika latta (mieszać lub ugniatać mąkę jęczmienną).

pl.wikipedia.org

JHWH jest kauzatywną (niedokonaną) formą hebrajskiego czasownika „hawah” i może być tłumaczone na „on powoduje że się staje”.

pl.wikipedia.org

Według jednej z wersji nazwa rubla pochodzi od rosyjskiego czasownika рубить (rubiť, por. rąbać) — tj. odcinać czy odrąbywać fragment srebrnej grzywny.

pl.wikipedia.org

Teraźniejszość i przeszłość są rozróżniane przez formę czasownika, używając albo przegłosu (sing (s) ~ sang), albo imiesłowia (walk (s) ~ walked).

pl.wikipedia.org

Spójka – termin używany w opisie gramatyki łaciny i greki klasycznej na oznaczenie samogłoski dodawanej do tematu czasownika przed końcówką fleksyjną.

pl.wikipedia.org