Übersetzungen für „sediento“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

sedno <Gen ‑na, kein Pl > [sedno] SUBST nt

sedno

Kern m übtr

sedno

Wesen nt

sedno sprawy

der springende Punkt m [o. der Kern] der Sache übtr

sedno problemu tkwi w tym, że...

das eigentliche Problem ist, dass ...

sedno problemu tkwi w tym, że...

der Kern des Problems liegt darin, dass ...

przejść do sedna

zum Kern vordringen

Wendungen:

trafić w [samo] sedno

ins Schwarze treffen

ekspedient(ka) <Gen ‑a, Pl ‑nci> [ekspedjent] SUBST m(f) geh

ekspedient(ka)

Verkäufer(in) m (f)

pracować jako ekspedient

als Verkäufer arbeiten

gradientowy [gradjentovɨ] ADJ

gradientowy METEO, MATH

Gradienten-

pomiary gradientowe

Gradientenmessung

pomiary gradientowe

fpl

trecento <Gen ‑ncie, kein Pl > [tretʃento] SUBST nt KUNST

trecento

Trecento nt

divertimento <Gen ‑ta, loc ‑ncie, Pl ‑ta> [divertimento] SUBST nt inv lub MUS

divertimento

Divertimento nt

sedymentacja <Gen ‑ji, kein Pl > [sedɨmentatsja] SUBST f

1. sedymentacja CHEM:

sedymentacja

Sedimentation f

2. sedymentacja GEO:

sedymentacja

Sedimentation f

sedan <Gen ‑a, Pl ‑y> [sedan] SUBST m AUTO

sedan

Limousine f

seder <Gen ‑u, kein Pl > [seder] SUBST m (wieczerza podczas Paschy)

seder

Seder m

sedes <Gen ‑u, Pl ‑y> [sedes] SUBST m

1. sedes (muszla klozetowa):

sedes

Klosett[becken] nt

sedes

Klosettschüssel f ugs

sedes

Toilette f

2. sedes (deska klozetowa):

sedes

Klo[sett]brille f

sedes

Klo[sett]sitz m

sędziostwo <Gen ‑wa, Pl ‑wa> [seɲdʑostfo] SUBST nt

1. sędziostwo (urząd sędziego):

sędziostwo

Richteramt nt

objąć sędziostwo

das Richteramt antreten

2. sędziostwo kein Pl (sędzia z żoną):

sędziostwo

Richterehepaar nt

sędziostwo

der Richter m samt Gattin

gradient <Gen ‑u, Pl ‑y> [gradjent] SUBST m

1. gradient METEO:

gradient

Gradient m

gradient opadów

Niederschlagsgradient m

2. gradient MATH:

gradient

Gradient m

ambientowy [ambjentovɨ] ADJ MUS

ambientowy

Ambient-

I . reorientować <‑tuje; Imperf ‑tuj> [reorjentovatɕ] VERB trans geh

reorientować

neuorientieren

II . reorientować <‑tuje; Imperf ‑tuj> [reorjentovatɕ] VERB refl geh

reorientować

sich Akk neuorientieren